ارتش، به تشکیلات و امکانات نظامی یک کشور گفته میشود. ارتش معمولاً به ۳ گروه نیروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم بندی میشود. معمولاً درارتش ۲ گروه خدمت می‌کنند. اول ان دسته از افرای برای دوره سربازی وارد ارتش می‌شوند که وظیفه نام دارند. و گروه دوم افرادی که به استخدام ارتش در می‌آیند و کادر نامیده می‌شوند.
ارتش های منظم و مدرن در تمام پرسنل خود را مانند دیگر شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی استخدام می‌کنند، اما ارتش‌های سنتی در برخی از کشورها از جوانان برای حفاظت از کشور استفاده می‌کنند.
ریشه‌شناسی
ارتش از واژه های برساخته در دوران معاصر است و از روی واژهٔ ارتشتار (ارتشدار) که پیش از آن به معنی سپاهی (لشگری) در زبان فارسی وجود داشت، برساخته شده‌است. این پسین‌سازی از این خاسته‌است که واژه را مرکب فرض کرده‌اند و جزء دوم دار را به معنای دارنده گرفته‌اند. این واژه را فرهنگستان ایران نساخته‌است بلکه نتیجهٔ کار عده‌ای است که در دوره‌های جدید اما پیش از کودتای ۱۲۹۹، در مقابل برخی از واژه‌های جدید و ترکی که در ارتش رواج داشت، به واژه‌گزینی پرداختند اما چون با این فن آشنا نبودند، دچار لغزشهایی شدند. اینان واژهٔ «ارتش» را به جای واژهٔ ترکی قشون قرار دادند و بدین وسیله می‌خواستند این واژهٔ ترکی را کنار بگذارند که البته سرانجام با جاافتادن این واژه، در این امر کام یافتند.
ارتش یک واژه پارسی و دیرینه است که از نام (آرته) نخستین بنیانگذار نیروی نظامی در ایران برگرفته شده است (آرته از پادشاهان پیشدادی نیست بلکه از پادشاهان پیش از هخامنشیان است) از این رو پاره‌ای از اشکانیان و ساسانیان این نام را برای فرزندان خود برگزیده اند این نام در دوران داریوش به فرماندهی بخش کوچکی از یک یگان تیر انداز که هدف از بین بردن یک واحد مشخص از یگان دشمن را داشتند داده میشد امروز به این یگان (تیر اندازه ویژه )گفته میشود.آرتمیس یکم کاریا، حاکم ساتراپی ایونیا در قرن پنجم قبل از میلاد، و فرمانده یکی از ناوگان سپاه ایران در نبرد با یونان .وی یک زن بود که فرماندهی ناوگان دریایی ایران را بر عهده داشت.
از نام‌های بر گرفته شده از این نام این است:
ارتمیس - اردشیر یا ارته خشترا .........