تحقیق مقاله رایگان اشتغال جوانان

حقایقی در مورد اشتغال جوانان

در طی دهه آینده حدود 500 میلیون نفر جوان وارد بازارکار خواهند شد. در حالیکه سرعت جهانی شدن و تغییرات و دگرگونی در فنآوری فرصتهای جدیدی در زمینه کارهای تولیدی و درآمدزا برای تعداد کمی از افراد خوش شانس از میان جمعیت بالای جوانان در سن کار فراهم می‌کند. این روند موجب افزایش آسیب پذیری ذاتی در گذر از دوران کودکی به دوران بلوغ می‌شود. درسرتاسر کره‌زمین، میلیونها جوان موفق به ورود به بازار کار نمی‌شوند و مخصوصاً‌ تبعیض علیه زنان جوان همه جا را فراگرفته است. اکثر قریب به اتفاق کارهای موجود برای جوانان، دارای دستمزد پایین، ناامن و با مزایای بسیار کم و بدون پیشرفت و توسعه می‌باشند.
یک نسل بدون امید به اشتغال ثابت همانند یک بار اضافی و سنگین برای جامعه است. اشتغال ضعیف و کم درآمد در مراحل اولیه زندگی کاری جوانان می‌تواند به دیدگاه او در زندگی آسیب جدی برساند. جوانان نیمه‌بیکار یا بیکار بسیارکم به‌عنوان سرمایه‌گذار بحساب می‌آیند که این موضوع به کارفرماها و اقتصاد خدشه وارد می‌کند. اگر که جوانان نتوانند به سمت کارهای تولیدی که آنها را قادر به پرداخت مالیات می‌کند و از خدمات عمومی بهره‌مند می‌کنند، بروند، سرمایه‌گذاری اقتصادی دولت در آموزش و پرورش هدر خواهد رفت. جوانان بدون منبع درآمد گاهی اوقات سرمنشأ افزایش میزان جنایات و استفاده‌ کنندگان از مواد مخدر هستند.
ILO یک سازمان هدایت کننده در دبیرخانه سازمان ملل متحد UN است که شبکه مرکزی اشتغال جوانان (YEN) را در چارچوب بیانیه هزاره ایجاد کرد. جائیکه رؤسای ملل و دولتها رأی بر گسترش و انجام استراتژی‌هایی دادند که به جوانان در هر جایی که باشند یک فرصت واقعی برای یافتن یک شغل آبرومندانه و تولیدی بدهد. این شبکه بصورت یک میانجی در میان سازمان ملل متحد، بانک جهانی و ILO (سازمان جهانی کار)عمل می‌کند تا رهبران صنعتی کشورها، نمایندگان جوانان و جوامع مدنی و سیاستگذاران راگرد‌ هم آورد تا فعالیتهای فرضی خود را نسبت به چالش بیکاری جوانان مورد بررسی قرار دهند. YEN متشکل از اعضای بلند مرتبه از 12 متخصص و وکلای تراز اول در زمینه اشتغال جوانان است که یک سری نظرات سیاسی مطرح شده در مجمع عمومی را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهند. این پیشنهادات و نظریات بر 4 E توجه دارد (4 کلمه که با حرف E شروع می‌شود): اشتغال‌پذیری (Employability)، فرصتهای برابر (Equal opportunities)، کارآفرینی (Entrepreneurship) و ایجاد اشتغال (Employment creation ).
سنگال، اندونزی، لهستان، سریلانکا و نامبیا داوطلب شده‌اند تا با یکدیگر رقابت کنند و اقدامات موفقیت‌آمیز خود را در امر اشتغال برای درس گرفتن دیگران به نمایش گذارند. اهداف حاضر تسریع‌کننده اجرای استراتژی‌ها در سطح کشورها می‌باشد یکی از اینگونه موارد اقدام مشترکی است که با دفتر تجارت جهانی جوانان در فیلیپین صورت پذیرفته‌است.

سیاست اشتغال جوانان
تجربه یک کشور:
استرالیا یکی از اعضای ILO است که به سرعت به اهمیت برنامه‌ها و سیاست‌های عملی در مورد اشتغال جوانان پی‌برد و بعدها آنرا بصورت سیاست ملی جوانان در سال 1997 درآورد. از طریق سرمایه دولت، ایالات و قلمروها تحصیلات آموزشی و برنامه‌های پرورشی خود را گسترش دادند. مدارس محلی براساس برنامه کارورزی و سازمان آموزش و پرورش استرالیای غربی بوجود آمد. کارورزانی که مدارس اجباری را گذارنده بودند در حالیکه 15 ساعت در هفته مشغول به کار بودند، در یک برنامه آموزشی ثبت نام ‌کردند. تعداد بسیاری کارگاههای کارورزی آماده به کار بودند. با وجود نرخ 85% منافع بدست آورده شده این برنامه در میان ساکنان بومی و مدارس از محبوبیت بسیاری برخوردار بود. در قسمت دیگری از کشور، مناطق مخصوصی توسط سازمان صنایع و بازرگانی در مناطق جنوبی برای دسترسی جوانان به اطلاعات بازرگانی و خدمات فراهم شد. آنهائیکه علاقمند به خوداشتغالی و یا کار آزاد بودند، می‌توانستند سمینارهایی در مورد برنامه‌‌ریزی و کارگاه ارائه بدهند. آنها می‌توانستند برای شروع کسب و کار خود سرمایه‌ای دریافت کنند، که این سرمایه یا از طریق کمک هزینه‌های مالی دولت و یا از طریق رقابت برای کسب جایزه بزرگ کسب و کار جوانان تأمین می‌شد.
نقش ILO
نگرش ILO بر این است که یک جامعه مستحکم و با دوام باید برای جوانان زمینه‌ها و فرصتهایی خلق کند تا برای کارهای آبرومندانه آموزش ببینند، شغل دلخواه خود را پیدا کنند و مالک آن شوند. از آنجائیکه 500 میلیون نفر جوان آماده ورود به بازار کار در این دهه هستند، ILO راههایی برای اشتغال‌پذیری جوانان کشف کرده است که به پایان چرخه کشنده فقر و محرومیت اجتماعی کمک خواهد کرد. در میان اعضای سازمانهای کارفرمایان و کارگران، ILO از ارتقاء سطح آگاهی در زمینه اشتغال جوانان حمایت می‌کند و به اصلاح سیاستهای اشتغال جوانان کمک می‌کند. همچنین، به راههای ابداعی برای دور نگه داشتن جوانان از محروم ماندن از تحصیلات عالیه، سندیت می‌بخشد. به همین خاطر آنها می‌توانند با آموزشهای بهتر و مهارتهای سطح بالاتر وارد جهان کار بشوند.
ILO به دولت در طراحی و رایزنی برنامه‌های شغلی و حرفه‌ای جوانان و آموزش شغلی و کارگاههای فنی کمک می‌نماید.
کارفرمایان بخش خصوصی از راهنمایی‌های ILO به منظور استخدام و پرورش جوانان استفاده می‌کنند
تحقیقات و آمارهای ILO، انتقادی بر سیاستمداران و سرمایه‌گذاران است. شاخص‌ کلیدی گزارش بازار کار شامل جزئیات آماری در مورد جنبه‌های مختلف بیکاری جوانان می‌باشد.

آمارهای کلیدی
 افراد در جهان بین سنین 24-15 سال هستند و 85 درصد از آنها در کشورهای درحال توسعه زندگی می‌کنند.
66 میلیون جوان بیکارند و تعداد بیشتری از نیمه‌ بیکاری رنج می‌برند.
در دهه آینده بیشتر از 500 میلیون جوان می‌خواهند که وارد بازار کار جهانی بشوند
نرخ بیکاری برای جوانان  بیشتر از این میزان برای بزرگسالان است.
در آفریقای جنوبی نرخ جوانان بیکار از 45% به 56% در سالهای 1995 و 2000 رسید.
در حدود  از کشورهای صنعتی، نرخ بیکاری در بین زنان جوان 25% از مردان جوان بیشتر است.
در حدود 93% از مشاغل موجود در بخش غیر رسمی برای جوانان اختصاص داده ‌شده ‌است و این میزان حقوق در بخش غیر رسمی 44% کمتر از بخش رسمی است و در آن مزایا و حمایتهای مالی نیز وجود ندارد.
امنیت اجتماعی برای جوانان آمریکای لاتین از 44% در سال 1990 به 38% در اواخر این دهه تنزل پیداکرد.