کودکان آنچه را که مى بینند، یاد مى گیرند. براى پیشگیرى از خشونت، والدین و معلمان نیاز به الگوهاى رفتارى مناسب به شیوه اى دارند که مشکلات، تعارض، عصبانیت و استرس را کنترل کنند. والدین، معلمان و سایر مراقبان مى توانند به کودکان یاد دهند که بدون استفاده از خشونت با عواطف سروکار داشته باشند. آ نها مى توانند همچنین گام هاى به خصوصى را به کار ببرند تا از رفتار خشونت آمیز پیشگیرى کنند. آکادمى آمریکایى متخصصان کودکان و انجمن روانشناسى آمریکایى (۱۹۹۵) پیشنهاداتى را تهیه کرد که به والدین و سایر مراقبان در کاهش خشم کمک مى کند:
•به کودکان توجه و عشق همیشگى بدهید؛ هر کودکى نیاز به یک ارتباط قوى و دوست داشتنى با بزرگتر مراقب خود دارد تا احساس ایمنى و امنیت کند و حس اعتماد را در خود رشد دهد.
•مطمئن شوید که کودکان نظارت و راهنمایى مى شوند؛ آنها مهارت اجتماعى مهم را از طریق تعامل با دیگران در فعالیت هایى که نظارت خوبى دارد، یاد مى گیرند. بچه هایى که تحت نظارت نیستند اغلب مشکلات رفتارى دارند که مى تواند به سمت خشونت هدایت شود.
•الگوى رفتارهاى مناسب؛ کودکان از طریق مثال یاد مى گیرند. درباره مشکلات با آنها بحث کنید و به آنها کمک کنید راه حل هاى غیرخشونت آمیز براى حل تعارض و مشکلات را یاد بگیرند.
•کودکان را نزنید؛ تنبیه بدنى این پیام را مى رساند که براى حل مشکلات، زدن دیگران قابل قبول است. روش هاى غیرفیزیکى انضباطى به کودکان کمک مى کند تا با عواطفشان سازگارى پیدا کنند و به آنها راه هاى صلح آمیز حل مشکلات و تعارض را مى آموزد.
•به قوانین و مقررات وفادار باشید، بچه ها براى رفتارشان نیاز به ساختار دارند، که شامل بیان روشن، پیامدهاى قانونى براى پیروى کردن از این مقررات مى شود.
•مطمئن شوید که کودکان به سلاح هاى گرم دسترسى ندارند _ هیچ وقت اسلحه ها را انبار نکنید (حتى اگر مطمئن هستید که خالى اند) به خصوص در مکان هایى که کودکان به آن دسترسى دارند. به کودکان درباره خطرات این سلاح ها و مراحل برداشتن آن در صورتى که سلاحى را پیدا کنند، آموزش دهید.
•سعى کنید بچه ها را از دیدن خشونت زیاد در تلویزیون دور نگه دارید؛ زمان تماشاى تلویزیون را محدود کنید و با بچه ها درباره خشونتى که در فیلم ها، در تلویزیون و در بازى هاى ویدیویى مى بینند، صحبت کنید. به آنها کمک کنید تا دردناکى خشونت را در زندگى واقعى درک کنند و در مورد پیامدهاى جدى آن بحث کنید.
•به بچه ها راه هاى اجتناب از قربانى اعمال خشونت آمیز بودن را بیاموزید؛ بر ایمنى فردى تاکید کنید، به این معنا که چه کنند اگر کسى سعى کرد به آنها صدمه بزند و با پلیس ۱۱۰ فوراً تماس بگیرند.
•از خودتان مراقبت کنید یا مواظب خودتان باشید و با اجتماع خود ارتباط برقرار کنید؛ با خانواده، دوستان و همسایه ها در ارتباط باشید.
مدیران پیش دبستانى و مراکز نگهدارى کودکان فرصت دارند که به خصوص براى پیشگیرى از خشونت از همان اوایل کودکى اقدام کنند. روش هاى بسیار زیادى براى پیشگیرى از خشونت وجود دارد که مى تواند زندگى والدین و کودکانشان را متفاوت بسازد. در اینجا برخى از عقاید قابل استفاده ارائه مى شود:
•کلاس هاى تربیتى پیشنهاد مى شود که به تربیت موثر و رشد کودک مى پردازند.
•دوره هاى آموزشى براى والدین، والدین آرزومند، و آنهایى که مستقیماً با کودکان سروکار دارند، ترتیب دهید. مهارت هاى زندگى که بتواند مورد توجه قرار گیرد شامل مهارت هاى خاص پیشگیرى از خشونت (به طور مثال همدلى، کنترل عصبانیت، کنترل تکانه، حل تعارض، طرز برخورد با وقار و یادگیرى این که چطور محدوده ها را تنظیم و تقویت کنند) تاکید بر شیوه هاى کنار آمدن مثبت و مدیریت؛ حل مسئله و ارتباطات.
•فراهم سازى فرصت هاى آموزشى درباره پیشگیرى از سندرم کودک لرزان. به والدین و مراقبان نشان دهید چگونه «جرقه هاى آغازین» عاطفى را شناسایى کنند (وقتى آنها احساس مى کنند در حال از دست دادن کنترل هستند) و به آنها کنترل عصبانیت و تکنیک هاى کنار آمدن براى کنترل خود را بیاموزید.
• صفحه هاى راهنما به خانه بفرستید یا راهنمایى را در خبرنامه هاى خانواده بگنجانید که با موضوعاتى که مربوط به پیشگیرى از خشونت است سروکار دارد، شامل سندرم کودک لرزان، کنترل استرس و ارتباطات. فهرستى از منابع تربیتى و شماره هاى خط بحران نیز مى تواند ضمیمه شود.
•از همان اوایل کودکى به بچه ها بیاموزید که احساسات طبیعى هستند حتى احساسات عصبانیت یا آسیب زدن، اما به هر ترتیب خشونت روش قابل قبولى براى ابراز عصبانیت، ناکامى و سایر احساسات منفى نیست.
•یک الگوى نقشى مثبت، هشیار و تیزبین باشید.
نتیجه گیرى
آنگونه که پرانسکى (۱۹۹۱) اظهار مى کند، «رفتار ما به وسیله شرایط محیطى ما شکل مى پذیرد، به خصوص وقتى در حال رشد هستیم. این یکى از قطعات مهم معما است (پازل). به همان شیوه اى که محیط دوروبر آنها که مهم است با آنها رفتار مى کند مشخص کننده شکلى است که آنها خواهند بود و اینکه چه رفتارى خواهند داشت.» ((PV تمام آمریکایى ها سهامداران در جست وجوى پیشگیرى از خشونت در سال هاى بحرانى اولیه کودکى هستند. تمام بچه ها شایستگى آن را دارند که فرصت «پر گرفتن» داشته باشند و به بالاترین استعدادهاى بالقوه شان برسند _ ما نباید به آنها اجازه دهیم که «قربانیان پنهان» بشوند.