قشم جزیره ای به طول 1500 کیلومتر بزرگترین جزیره ایران و به حق زیباترین آنها ، امسال میزبان هزاران مهمان نوروزی بود مهمانانی از تمام نقاط ایران که به برکت توجه اندکی که به این جزیره در یکی دو سال اخیر شده آنجا را به عنوان مقصد مسافرت پذیرفته اند کاربری منطقه آزاد قشم بر خلاف کیش که تجاری است عمدتا صنعتی بوده ولی چینی ها مثل تمام بازار ایران قشم را نیز تسخیر کرده اند طوری که فروشندگان چشم بادامی در بازار قشم اجناس درجه سوم خود را به مشتریان آسان پسند خود قالب میکنند و مشتریان نیز راضی از خرید اجناس ارزان قیمت کیسه های باز هم چینی خریداری شده را تا دورترین نقاط با رنج فراوان حمل میکنند غافل از اینکه این اجناس مهمان چند ماه یا چند روز آنهاست . اینجاست که مفهوم واقعی استثمار ملایم با شدت تمام آشکار میشود استثماری که بدون جنگ و خونریزی از جانب قدرت نوپای اقتصادی جهان بر کشوری مثل ایران سایه انداخته و روز بروز ابعاد آن آشکار میشود . همسفران من نیز مثل خیل مسافران نوروزی کیسه های خود را از این اجناس درجه دهم پر کردند و با طیب خاطر مبالغ قابل توجهی برای حمل اثاث پرداختند تا در این خودسوزی جمعی شریک شوند اگر ما عاشق وطن بودیم آیا میتوانستیم چنین ننگی را بپذیریم آیا اگر ذره ای عرق میهن در وجود ما ریشه داشت میتوانستیم شاهد نابودی صنایع خودمان به نفع کالاهای بی کیفیت چینی باشیم . آبهای گرم خلیج فارس بعد از سپری کردن یک زمستان نه چندان سرد بسیار مطبوع و دلنشین بود پسر بچه ای آفتاب سوخته با لذت تمام به این آب نیلگون شیرجه میزد ،ماهیان منحصر به فرد این دریا مرجان ها و ستارگان دریایی جلوه خاصی به این آبها بخشیده بود آنسوتر نیز یک زن ومرد بومی فارغ از هر چیز قلاب ماهی گیری شان را به دریا سپرده بودند و طبیعت سخاوتمند نیز آنها را در این انتظار یاری میکرد من نیز خود را به خنکای خلیج سپرده بودم و میاندیشیدم به آینده ایران ، آیا این پسر بچه و این زن و شوهر میتوانند با آرامش از نعمات زادگاهشان بهره مند شوند . بعدا مفصل راجع به این سفر خاطره انگیز خواهم نوشت