تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن

تعداد صفحات: 24 فرمت فایل: word کد فایل: 24277
سال: مشخص نشده مقطع: مشخص نشده دسته بندی: معارف اسلامی و الهیات
قیمت: ۸,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله
  • خلاصه
  • فهرست و منابع
  • خلاصه تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن

    عبادت واقعى در قرآن

    عبادت صحیح در قرآن مجید به دو صورت مطرح شده است : عبادت ظاهرى ، عبادت باطنى .

     

    1 ( هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَه ِ * وُجُوهٌ یَوْمَئِذ خَاشِعَه ٌ * عَامِلَه ٌ نَاصِبَه ٌ * تَصْلَى نَاراً حَامِیَه ً * تُسْقَى مِنْ عَیْن آنِیَه * لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلاَّ مِن ضَرِیع * لاَ یُسْمِنُ وَلاَ یُغْنِى مِن جُوع ) [ غاشیه (88) :

    2 ( وُجُوهٌ یَوْمَئِذ نَاعِمَه ٌ * لِسَعْیِهَا رَاضِیَه ٌ * فِى جَنَّه عَالِیَه * لاَ تَسْمَعُ فِیهَا لاَغِیَه ً * فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَه ٌ * فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَه ٌ * وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَه ٌ * وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَه ٌ * وَزَرَابِىُّ مَبْثُوثَه ٌ )  غاشیه (88) : 8 16 ] .

    اول : عبادت ظاهرى ، که البته باید نیت خالص باطن ، آن را همراهى کند ، تا مورد قبول قرار گیرد ، و شامل تکالیف اعضاى ظاهر انسان است که خداى متعال در قرآن به آن امر کرده است :

    ( أَقِمِ الصَّلاَه َ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ )(1) .

    « نماز را از ابتداى تمایل خورشید به جانب مغرب [ که شروعِ ظهرِ شرعى است ] تا نهایت تاریکى شب بر پا دار ، و [ نیز ] نماز صبح را [ اقامه کن ] » .

    ( وَأَقِیمُوا الْصَّلاَه َ وَآتُوا الْزَّکَاه َ وَارْکَعُوا مَعَ الْرَّاکِعِینَ )(2) .

    «  و نماز را بر پا دارید ، و زکات بپردازید ، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید [ که نماز خواندن با جماعت محبوب خداست ] » .

    ( وَللهِِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً )(3) .

    « و خدا را حقّى ثابت و لازم بر عهده مردم است که [ براى اداى مناسک حج  ]آهنگ آن خانه کنند ، [ البته ] کسانى که [ از جهت سلامت جسمى و توانمندى مالى و باز بودن مسیر ] بتوانند به سوى آن راه یابند » .

    ( کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ )(4) .

    « اى اهل ایمان ! روزه بر شما مقرّر و لازم شده ، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد ، تا پرهیزکار شوید » .

    ( اتَّقُوا اللهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَه َ وَجَاهِدُوا فِى سَبِیلِهِ )(5) .

    « اى اهل ایمان ! از خدا پروا کنید و دست آویز و وسیله اى [ از ایمان ، عمل صالح و آبروى مقرّبان درگاهش ] براى تقرّب به سوى او بجویید ; و در راه او جهاد کنید تا رستگار شوید » .

     

    1 اسراء (17) : 78 .

    2 بقره (2) : 43 .

    3 آل عمران (3) : 97 .

    4 بقره (2) : 183 .

    5 مائده (5) : 35 .

    ( جَاهِدُوا بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ فِى سَبِیلِ اللهِ )(1) .

    « با اموال و جان هایتان در راه خدا جهاد کنید که اگر دانا [ ىِ به حقایق ] باشید این براى شما بهتر است » .

    و نمونه هاى دیگرى از این اوامر که مربوط به اعضا و جوارح و موضوع علم فقه و یا علم شریعت است که در صورت رعایت تقوا، این اوامر به اجرا گذاشته خواهد شد . اگر اعضاى انسان میدان بازیگرى هاى شیطان و طاغوت ، هواى نفس و غرائز و شهوات سرکش باشند، تسلیم اوامر حق نخواهند شد .

    علم شریعت معمولاً نزدیک به هشتاد و چند کتاب از قبیل کتاب نماز ، طهارت ، زکات ، اعتکاف ، مزارعه ، مضاربه ، مساقات ، ازدواج ، طلاق ، رضاع ، لقطه ( گمشده ) سبق ورمایه ، شفعه ، صید و ذباحه ، وکالت، ضمان ، حواله ، جعاله ، حدود ، دیات ، قصاص و . . . را تشکیل مى دهد .

    دوم : عبادت باطن یا عبادت سرّ است که مربوط به نفس ، روان ، روح و جان انسان است و منشأ قبول آن تقواى قلب ، یا تقواى باطن است .

    صبر ، توکل ، حلم ، فتوّت ، بصیرت ، تواضع ، جود ، سخا ، اخلاص ، معرفت و . . . عبادت هاى باطنى است و نسبت به همه آنها در قرآن مجید و روایات با امر تأکید شده و هر انسان مکلفى به این گونه عبادت ، که بدون شک ضامن حفظ عبادات ظاهرى است ، مکلف است ، و این خط نورانى است که انسان را در میدان تزکیه قرار داده و از انسان موجودى والا و خدایى مى سازد .

     

    1 توبه (9) : 41 .

    عهده دار بیان خطوط این عبادت ، علم سرّ یا علم اخلاق است و ریشه این علم، و عمل به آن نیز تقوا است .

    امیر مؤمنان حضرت على (علیه السلام) مى فرماید :

    اَلتُّقى رِئیسُ الاَْخْلاقِ(1) .

    « نیروى خود نگهدارى رأس اخلاق است » .

    چون معرفت حاصل شود ، خوف آید و چون خوف آمد نیروى تقوا و خود نگهدارى مى آید و چون تقوا آمد زمینه قبول حسنات اخلاقى که بهترین عبادت است در انسان آماده مى گردد .

    فضایل اخلاقى در قرآن

    ( یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ )(2) .

    « اى اهل ایمان ! [ در برابر حوادث  ]شکیبایى کنید ، و دیگران را هم به شکیبایى وادارید ، و با یکدیگر [ چه در حال آسایش چه در بلا و گرفتارى  ]پیوند و ارتباط برقرار کنید و از خدا پروا نمایید تا رستگار شوید » .

    ( قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا )(3) .

    « موسى به قومش گفت : از خدا یارى بخواهید ، و شکیبایى ورزید » .

    ( وَاصْبِرْ فإِنَّ اللهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ )(4) .

    « و شکیبایى کن که یقیناً خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمى کند » .

     

    1 بحار الانوار : 67/284 ، باب 56 ، حدیث 6 ; شرح نهج البلاغه : 20/47/418 .

    2 آل عمران (3) : 200 .

    3 اعراف (7) : 128 .

    4 هود (11) : 115 .

    ( وَعَلَیهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ )(1) .

    « و [ همه ] توکل کنندگان باید به خدا توکل کنند » .

    ( فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللهِ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ )(2) .

    « و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن ; زیرا خدا توکل کنندگان را دوست دارد » .

    ( وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ )(3) .

    « و خشم خود را فرو مى برند ، و از [ خطاهاىِ ] مردم در مى گذرند ; و خدا نیکوکاران را دوست دارد » .

     

    1 یوسف (12) : 67 .

    2 آل عمران (3) : 159 .

    3 آل عمران (3) : 134 .

    اخلاق و زیبایى هایش

    اخلاق در فرهنگ الهى ، از موقعیت بسیار مهمى برخوردار است ، قواعد عالى اخلاق ، بهترین راهنما براى تزکیه نفس از آلودگى ها است .

    مایه هاى مهمى که براى رشد و کمال انسان ، در اعماق وجود قرار دارد ، به وسیله حسنات اخلاقى شکوفا مى گردد . حرکت و سیر این خط پر برکت است که آدمى را آراسته به ارزش ها نموده و از انسان موجودى والا و وجودى برتر به وجود مى آورد .

    قرآن مجید در باب اخلاق داراى آیات زیادى است که در آن آیات به ارزش هایى که از طریق اخلاق نصیب انسان مى گردد اشاره شده است .

    قرآن کریم براى حسنات اخلاقى ، که تنها راه تزکیه نفس از آلودگى هاست اهمیت زیادى قائل شده و معصومین بزرگوار ، نزدیک ترین مسلمان را در قیامت به خود ، خوش اخلاق ترین آنان معرفى کرده اند :

    قال رسول الله (صلى الله علیه وآله) :

    اَقْرَبُکُمْ غَداً مِنّى فِى الْمَوْقَفِ اَصْدَقَکُمْ لِلْحَدِیْثِ وَ اَداکُمْ لِلْاَمانَه ِ وَ اَوْفاکُم بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُکُمْ خُلْقَاً وَاَقْرَبُکُمْ مِنَ النّاسِ(1) .

     

    1 بحار الانوار : 7/302 ، باب 15 ، حدیث 65 ; امالى طوسى : 229 ، مجلس 8 ، حدیث 403 53 .

    « نزدیک ترین شما به من در روز قیامت ، راستگوترین شما و اداء کننده امانت ، و وفاداترین شما و به پیمان و خوش اخلاق ترین شما ،نزدیک ترین شما به مردم است » .

    خیال باطل

    عده اى تصور مى کنند خوش اخلاق بودن ، خوش رو بودن به هنگام برخورد با دیگران است ، اما این تصور بدون شک تصور بى جایى است ; زیرا خنده رویى یک جزء بسیار کوچک از مسئله خوش خلقى است ، اخلاق در اصطلاح بزرگان ، آراسته بودن به تمام حسنات اخلاقى و دور ماندن از رذایل است  .

    هنگامى که رذایل از قبیل : کبر ، ریا ، بخل ، حسد ، نفاق ، نمامى ، دروغگویى ، غرور ، عجب و . . . از صفحه روان زدوده شد و نفس به سخا ، مروت ، مردانگى ، فتوت ، شرف ، غیرت ، خشوع ، خضوع و . . . آراسته گشت ، انسان ، خوش اخلاق شده و به اخلاق پاک آراسته گشته است .

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    منابع

    www.mazhabinews.com

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    قرآن مجید ، حسنات اخلاقى را « نور » دانسته ، و آراسته به آن حسنات را منور به نور حق قلمداد کرده است :

    ( أَوَمَن کَانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُوراً یَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ کَمَن مَثَلُهُ فِى الظُّلُمَاتِ لَیْسَ بِخَارِج مِنْهَا کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْکَافِرِینَ مَاکَانُوا یَعْمَلُونَ )(1) .

    « آیا کسى که [ از نظر عقلى و روحى  ]مرده بود و ما او را [ به وسیله هدایت و ایمان ] زنده کردیم ، و براى وى نورى قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم به درستى و سلامت ] حرکت کند ، مانند کسى است که در تاریکى ها [ ىِ جهل و گمراهى ] است و از آن بیرون شدنى نیست ؟ ! این گونه براى کافران

     

    1 انعام (6) : 122 .

    ] به خاطر لجاجت و عنادشان [ آنچه انجام مى دادند ، آراسته شد [ تا گمان کنند اعمالى را که انجام مى دهند نیکوست » .

    معیار و میزان الهى

    آرى! به فرموده قرآن ، که معیار و میزان الهى براى تشخیص حق از باطل است ، حسنات اخلاقى در زندگى بشر ، همچون چراغ فروزان ، فرا راه آدمى است ، و دارندگان این نور ، براى مردم منبعى از خیر و موجودى پربرکت اند .

    فاقدین اخلاق حسنه ، در حقیقت محروم از روشنایى لازم اند ، و از کسى که محروم از نور است جز شر و پلیدى ، ظلم و تجاوز ، خیانت و ناجوانمردى توقع نمى رود .

    برکات اخلاق

    تنها برنامه اى که روابط انسان را با سایر انسان ها ، بر اساس حق و عدل بر پا مى کند « اخلاق » است ، و کسى که از حسنات اخلاقى دور مانده ، دچار ظلمت و تاریکى است و هرگز نخواهد توانست با مردم به نیکى زندگى کند .

    شما از روان آلوده به رذایل و انسان دچار ظلمت و از مردم فرورفته در جهل ، جز زیان و ضرر چه توقعى دارید ؟.

    نمى توان باور کرد که انسان فاقد اخلاق ، شر و زیان نداشته باشد . تجربه نشان داده که بیشترین درصد مظالم بشر و تجاوزات و جنایاتش ، معلول نبود حسنات اخلاقى در وجود اوست .

    چگونه مى توان قبول کرد کسى که خود را از آلودگى ها پاک نکرده در روابط و برخوردهایش جانب حق را رعایت کند ؟

    همچنان که انسان فاقد ایمان ، متجاوز به حق است ، انسان فاقد اخلاق هم متجاوز به حقوق خلق است . گرچه مى توان گفت فاقد ایمان ، به حقوق خلق هم تجاوز مى کند ، و فاقد اخلاق ، حقوق حق را پایمال مى نماید .

    امام سجاد (علیه السلام) از خداى بزرگ تقاضا مى کند : «برایم نورى قرار ده تا در پرتو آن در بین مردم سرافراز باشم»(1) . نورى که حضرت از خدا مى خواهد ، همان چراغ پر نور حسنات روحى است .

    در اینجا تذکر یک نکته لازم است که : هر مسلمانى براى قبول حسنات اخلاقى و شستشوى روان از رذایل ، نیازمند به ایجاد زمینه در صفحه با عظمت نفس است .

    بدون شک ، بدون ایجاد زمینه لازم ، دور کردن رذایل ، مشکل ، و آراسته شدن به حسنات اخلاقى غیر ممکن به نظر مى رسد .

    گریز از دنیاگرایى

    از آثار گرانبهاى اسلامى چنین برمى آید که : برقرار کردن رابطه با دنیا ، به عنوان وسیله رسیدن به حق ، علل ایجاد زمینه براى قبول حسنات و معالجه روان از پلیدى هاست .

    باید بدون اراده و نظر کردن به دنیا به عنوان هدف ، و تکبر ورزیدن در برابر حق ، روان گرفتار سوء خلق ، معالجه گردد ، و مشکل است انسان دنیایىِ تاریک نفس ، به نور اخلاق منور شود .

    کسى که از موقعیت دنیا ، یعنى مجموع برنامه هاى مادى و جسمى بى خبر باشد ، کسى که از شناخت دنیا به معناى حقیقى اش دور مانده است ، کسى که تصور کند ابتدا تا انتهاى حیات ، روابط مادى و رسیدن به لذت هاى جسمى است ، چگونه مى تواند خود را تبدیل به انسانى الهى و موجودى والا کند ؟

     

    1 صحیفه سجادیه : 106 دعاى شماره 22 ( دعائه (علیه السلام) لشده والجهد . . . ) .

    آنان که به دنیا به عنوان اولین و آخرین منزل نگریستند ، و به خیال خام خود ، فقط امروز را صحنه زندگى حساب کردند ، از هیچ رذیلتى در امان نماندند .

    چنین مردمى با این گونه رابطه چنان سست اراده شدند که در برابر مقام مادى ، مراحل شهوانى ، و برخورد با درهم و دینار پاک باخته گشته و براى رسیدن به هر یک از این برنامه ها دامن به هر رذیلتى آلوده کردند و در تمام زمینه ها از تواضع در برابر حق اباء نمودند .

  • فهرست و منابع تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن

    فهرست:

    ندارد
     

    منبع:

    ندارد

تحقیق در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, مقاله در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, تحقیق دانشجویی در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, مقاله دانشجویی در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, تحقیق درباره تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, مقاله درباره تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, تحقیقات دانش آموزی در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن, مقالات دانش آموزی در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن ، موضوع انشا در مورد تحقیق مقاله عبادت واقعى در قرآن
ثبت سفارش
عنوان محصول
قیمت