تحقیق مقاله کراتین

 کراتین اولین بار در سال 1832 توسط Chevruel دانشمند فرانسوی شناخته شد.

کراتین را از کلمه یونانی kreas که برای گوشت به‌کار می‌رفته گرفته‌اند.

کراتین سنتتیک نمک منوهیدرات است به نام کراتین منوهیدرات که از یک مولکول ساده کراتین به همراه یک مولکول آب تشکیل شده ا ست

استفاده از مکمل کراتین پس از مسابقات المپیک سال 1992 بارسلون پس از آنکه تعدادی از قهرمانان ادعا کردند از مکمل کراتین استفاده کرده‌اند ، در بین ورزشکاران رواج یافت.

شرکتهای سازنده مکمل کراتین ادعا می‌کنند که این محصول مطمئن و بی‌خطر بوده و استفاده از آن مجاز است و می‌تواند به منظور افزایش حجم عضلات ،‌کاهش خستگی عضلانی و افزایش عملکرد ورزشی مصرف شود.استفاده از کراتین برای افزایش قدرت ، تسریع بازگشت به حالت اولیه و کاهش درد عضلانی و افزایش حجم عضلانی با انجام مطالعات علمی متعدد اثبات شده است.

منابع :

گوشت قرمز ، گوشت مرغ و ماهی منابع غنی کراتین هستند (محتوی تقریباً 5-4 گرم کراتین در هر کیلوگرم وزن غذا) سنتز کراتین روزانه در بدن حدود 1 گرم از ترکیبات عالی نیتروژن دار است . کراتین ابتدا در کلیه ، کبد و پانکراس از آمینو اسید های آرژنین ، گلیسین و متیونین ساخته می‌شود این حقیقت که غنی‌ترین منابع کراتین در حیوانات گیاهخوار قرار دارد به عنوان یکی از معایب مشخص برای بدست آوردن کراتین خارج بدنی به عنوان یک منبع در دسترس می‌باشد.

به طور تقریبی 95% کراتین بدن در ماهیچه‌های اسکلتی و 5 درصد باقی‌مانده در مغز ، قلب و بیضه‌ها وجود دارد

کراتین موجود در بازار به فرم‌های پودر ، قرص ، کپسول و مایع‌های تثبیت‌شده در واقع همان کراتین منوهیدرات یا CrHZO است.

مصرف سوسپانسیون مایع کراتین منوهیدرات با دز نسبتاً بالای 30-20 گرم در روز به مدت 2 هفته باعث افزایش غلظت کراتین آزاد و کراتین فسفات درون ماهیچه‌ای تا 30% می‌شود. این دز بالای کراتین فقط برای چند روز در این سطح باقی می‌ماند . کراتین از دستگاه گوارش بوسیله‌ی غشای مخاطی روده‌ای بدون تغییر جذب شده وارد جریان خون می‌شود. و تقریباً همه این کراتین در داخل ماهیچه‌های اسکلتی به هم می‌پیوندند (میانگین تمرکز غلظت 125 میلی‌مول {محدوده‌ی 90 تا 160 میلی‌‌مول } در هر کیلوگرم ماهیچه‌ی خشک ) که 40% آن به صورت کراتین آزاد و بقیه در ترکیب با فسفات به صورت فسفوکراتین یا PCr می‌باشد.

در انقباض‌ شدید فیبریل‌های ماهیچه‌ای ،PCr 4 تا 6 برابر ATP است.

فسفوکراتین (PCr ) به عنوان ذخیره‌ی انرژی برای تهیه سریع باندهای فسفاته در بازسازی ATP (نسبت به ATP تولید شده در گلیکوژنولیز خیلی سریعتر ) در واکنش برگشت‌پذیر کراتین کیناز شرکت می‌کند :

PCr + ADP CREATIN KINAS Cr +ATP

حفظ بالاترین نسبت ATP/ADP برای مدت S 10 توسط انرژی انتقالی گلیکولیز بی‌هوازی در نتیجه افزایش یونهای هیدروژن درون ماهیچه و کاهش PH بر اثر تجمع اسید لاکتیک‌ را به دنبال دارد.

به خاطر مقدار محدود PCr درون ماهیچه‌ای این تئوری درست به نظر می‌رسد که افزایش در PCr موجود باید در موارد زیر کمک کننده باشد :

- افزایش سرعت سوخت و ساز ATP برای حفظ قدرت ماهیچه در طول فعالیت کوتاه مدت

- تأخیر در تخلیه PCr ماهیچه‌ای

- تأخیر زیاد در وابستگی گلیکولیز بی‌هوازی و متعاقب آن تولید اسید لاکتیک .

- تسهیل بازگشت از یک تمرین شدید بوسیله افزایش میزان ATP و PCr دوباره بازسازی شده

- مزایای مکمل کراتین در شرایط تمرینی

ورزشکاران قدرتی معتقدند که مکمل کراتین سبب :‌

1-بهبود کارایی قدرت ماهیچه‌ها و فعالیتهای قدرتی

2-افزایش استقامت عضلانی در کوتاه مدت

3-تدارک ماهیچه‌های بزرگتر و بالابردن وزن بدن ، افزایش قدرت بی‌هوازی و افزایش غلظت PCr درون ماهیچه‌ای می‌گردد که فرد را به انجام تمرینات شدیدتر ورزشی قادر می‌سازد.

همراه‌سازی مکمل کراتین با تمرینات ورزشی افزایش شدت کارایی بدن را در مقایسه با ورزش تنها یا تأثیر مکمل به تنهای بیشتر تقویت می‌کند .

مزایای کراتین در انسان به اثبات رسیده است . تحقیقات موجود نشان می‌دهد دریافت توصیه شده مکمل کراتین بدون اثرات جانبی مضر است.

گزارشهایی حاکی از احتمال وابستگی بین مصرف مکمل کراتین و گرفتگی عضلانی در طول مسابقه یا تمرینات طولانی مدت فوتبال مشاهده شده که این تأخیر ممکن است نتیجه‌ای از 1-تغییر در دینامیک درون سلولی به علت افزایش سطح کراتین آزاد یا فسفوکراتین یا 2- تغییر اسمزی ، بزرگ شدن اندازه‌ی سلولها به علت جذب آب درون سلولی به دلیل افزایش محتوی کراتین فیبرهای ماهیچه‌ای .

مکمل‌های خوراکی کراتین منوهیدرات (g 25-20 در روز ) به طور معنی‌داری کراتین ماهیچه‌ای و کارایی ماهیچه در تمرینات شدید مخصوصاً کار ماهیچه‌ای شدید و مکرر را زیاد می‌کند.

کراتین قبل از دفع در ادرار تبدیل به کراتینین می‌شود. همچنین در مورد تأثیرات طولانی مدت مصرف دزهای بالای مکمل کراتین مخصوصاً‌ تأثیر روی ماهیچه‌ی قلبی و کارکردهای کلیه اطلاعاتی وجود ندارد.

مصرف مکمل کراتین صرف‌نظر از تغییرات کوتاه‌مدت در غلظت تستوسترون و کورتیزول باعث افزایش توده بدن بین 5/0 تا 4/2 کیلوگرم می‌شود.

بارگیری کراتین :‌

30-20 گرم کراتین روزانه (معمولاً به شکل قرص یا پودر افزوده شده به آب) برای 5 تا 7 روز.

افرادی که رژیم‌های گیاهخواری دارند افزایش بیشتری در سطح کراتین ماهیچه‌ ای آنها وجود دارد-به خاطر محتوای کم رژیم غذایی آنها پیش از این

فاز نگهداری به دنبال فاز بارگیری مکمل‌های ورزشی 2 تا 5 گرم کراتین روزانه است .

یک بارگیری سریع کراتین در ماهیچه‌های اسکلتی انسان خوردن 20 گرم کراتین منوهیدرات روزانه به مدت 6 روز است : با تغییر به 2 گرم در روز این دز به مدت 28 روز در این سطح بالا باقی می‌ماند.

خوردن کربوهیدراتها به همراه مکمل کراتین احتمالاً بارگیری کراتین را تکمیل می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف کراتین با نوشیدنی‌های محتوی شکر میزان جذب و ذخیره‌ی کراتین در ماهیچه‌های اسکلتی را افزایش می‌دهد.

گلوکز باعث ترشح انسولین شده سطح انسولین پلاسما بالا می‌رود .‌جذب گلوکز بوسیله ماهیچه‌های اسکلتی با میانجیگری انسولین باعث تسهیل انتقال کراتین به درون فیبریل‌ های ماهیچه‌ای می‌شود .

کافئین اثرات ارگوجنیک کراتین از بارگیری ماهیچه‌ای کراتین را مجموعاً بی‌اثر می‌کند.

بنابراین شخصی که در حال بارگیری کراتین است باید از مصرف غذاها یا نوشیدنی‌های حاوی کافئین برای چند روز قبل از مسابقه منع شود.