عفونت HIV و ایدز از جمله بیماری‌هایی است که به لحاظ بالا بودن میزان کشندگی و هزینه مراقبتی بالا از معضلات مهم جوامع بشری است. علی‌رغم این که این عفونت در سال‌های اولیه دهه هشتاد میلادی شناسایی شده لیکن تا پایان سال 2005 تعداد افرادی که با این آلودگی زندگی می‌کنند به بیش از 40 میلیون نفر رسیده است.
عامل بیماریزا
عامل بیماریزا نوعی ویروس به نام HIV است.
راه‌های انتقال
1- تماس جنسی
تماس جنسی شایع‌ترین راه انتقال HIV در جهان است.
اعتیاد تزریقی دومین راه شایع انتقال HIV در جهان و اصلی‌ترین راه انتقال در ایران در حال حاضر است.
2- خون و فرآورده‌های خونی
خوشبختانه امروزه با توجه به انجام غربالگری در تمام خون‌های اهدایی، انتقال از این طریق تحت کنترل است.
3- انتقال از مادر به کودک
ویروس HIV می‌تواند در سه مرحله بارداری، در حین زایمان و در دوران شیردهی از مادر به فرزند انتقال یابد.
4- پیوند اعضاء
مواردی از انتقال HIV از طریق پیوند اعضا در دنیا گزارش گردیده. این انتقال از طریق بافت‌های فاقد عروق (قرنیه) گزارش نشده است. لذا انجام آزمایش‌های تشخیصی در کلیه اهداکنندگان اعضا الزامی است.
5- سایر راه‌های انتقال
خون، مایع منی و ترشحات دستگاه تناسلی منابع اصلی ویروس هستند. احتمال انتقال از طریق بزاق بسیار پایین است.
همچنین گزارشی دال بر انتقال توسط نیش حشرات در دست نیست. احتمال انتقال در اثر پاشیدن مایعات آلوده به چشم وجود دارد. استفاده مشترک از وسایل تیز و نافذ و فرو رفتن وسایل برنده‌ای مانند تیغ و سوزن آلوده به خون فرد مبتلا در پوست نیز جزو راه‌های انتقال هستند.
بدیهی است که این ویروس در زندگی روزمره و تماس‌های معمول منتقل نمی‌شود.
راه‌های عدم انتقال:
- نیش حشرات
- خوردن و آشامیدن و استفاده از ظروف مشترک
- از راه تنفس (عطسه و سرفه)
- تماس‌های معمولی مثل دست دادن و روبوسی کردن
- استخر و حمام
- استفاده از وسائل عمومی مانند تلفن و...
- اشک و بزاق
لذا فرد آلوده بدون آن که خطری برای سایرین ایجاد کند، می‌تواند یک زندگی اجتماعی عادی داشته باشد و هیچ گونه نیازی به جداسازی و قرنطینه وی وجود ندارد.
تشخیص آزمایشگاهی
تشخیص بیماری از طریق آزمایش خون امکان‌پذیر است.
پیشگیری تنها راه جلوگیری از ابتلا به بیماری پیشگیری از آن از طرق زیر است.
1- افزایش سطح آگاهی عموم مردم و گروه‌های هدف (به خصوص جوانان و نوجوانان، افراد در معرض خطر، افراد با رفتارهای پرخطر و...)
2- غربالگری خون‌های اهدایی از نظر آلودگی به HIV
3- عدم استفاده از سرنگ و سرسوزن مشترک جهت هر نوع تزریق به خصوص در معتادین تزریقی و استفاده از سرنگ یک بار مصرف
4- پایبندی به اصول اخلاقی خانواده، خویشتن‌داری، کاهش شرکای جنسی متعدد و استفاده صحیح از محافظ‌های مکانیکی (کاندوم)
5- عدم استفاده مشترک از وسایل شخصی مثل تیغ، ناخن‌گیر، مسواک، خلال دندان و...
6- ارائه خدمات بهداشتی و درمانی فقط توسط افراد و مراکز قانونی و ذیصلاح بهداشتی و درمانی که از اصول احتیاطات همه جانبه پیروی می‌کنند.
7- استریل کردن وسایل و ابزارهایی که در هنگام ارائه خدمات پزشکی، دندان پزشکی، آزمایشگاهی و... از آنها استفاده می‌شود.
8- جلوگیری از باردار شدن زنان + HIV به منظور پیشگیری از انتقال ویروس به نوزاد
نقش آموزه های دینی در پیشگیری از ایدز
تاریخچه پیدایش بیماری ایدز :
بیماری ایدز اولین بار در آمریکا ( در سال 1981 ) در دو بیمار همجنس باز شناسائی گردید
ویروس های مولد ایدز از کجا پیدا می شوند ؟
با توجه به این که این بیماری طبق گزارش های واصله در آغاز در بیماران هم جنس باز ، و بیماران مبتلا به روابط نامشروع در جامعه غربی مشاهده شده است ، اما دانشمندان هرگز در تحقیق خود احتمال نمی دادند که عامل اصلی ایجاد کننده این ویروسها همان روابط جنسی نامشروع است که پیامبران الهی مردم را از آن بر حذر داشته اند . همانطور که قبلاً هم بیان شد ، معارف اصیل دینی به ما می آموزد و دلیل های عقلی و فلسفی نیز آن را تائید می کند که عامل اصلی بیماریهای جدید و بی سابقه معلول گناهان جدید و بی سابقه و گوناگون است که بشریت بی ادب و خداناشناس و بی بند و بار و عصیانگر مرتکب می شوند و با اعمال خود تخم اصلی بیماریها را به وجود می آورند. چنانکه معصومین الهی فرمودند : "هر چه مردم گناهان نو مرتکب شوند ، به بلاها و بیماریهای نو مبتلا می شوند" . دنیا می پندارد که مساله ایدز یک مساله طبی و بهداشتی است و دنیای مدعی بهداشت می خواهد ایدز را علاج و ریشه کن نمایدو حال آن که هنوز راه علاج آن را نیافته اند و عجیب اینجاست که نمی خواهند بفهمند که زنا و لواط و فحشا صدر صد یک عمل غیر بهداشتی است و چه بسیار کوته فکرهایی که مدعی روشنفکری هستند و خوداز عوامل تبلیغ و ترویج آن به شمار می روند و وجودشان لکه ننگی بر دامن دیگر دانشمندان است انبیاء بهترین طبیب های بشری بودند و آنها اعلام کردند که انسانها برای حفظ سلامت خود باید از گناهان و فحشا دوری کنند و بشر جز از طریق اجرای دستورالعمل انبیا مانند حضرت موسی ( ع ) و عیسی ( ع ) و حضرت محمد ( ص ) راه علاج پیدا نخواهد کرد .
بنابراین درمان ایدز به ترک کردن آن گناهانی است که ایدز را به وجود آورده است اگر جلوی آن گناهان و ناهنجاریها گرفته نشود به فرض این که ایدز درمان شود ، بشریت باید مطمئن باشد که آینده نه چندان دورتر از ایدز پیدا خواهد شد .به راستی آیا این جهالت نیست که کسی خود چیزی را نداند و از دانایان بزرگ تاریخ هم نگیرد ؟ و این گونه جهالت خود ، بدترین دردهاست .
حضرت علی (ع ) فرمودند : جهل بدترین دردهاست
در سخن دیگری فرمودند : با آنچه شما نمی دانید ، دشمنی و لجاجت نکنید ، زیرا بیشترین دانش در آن قسمت است که نمی دانید.
همچنین در کلام دیگری فرمودند : مردم دنیا غرق دریای فتنه و جنایت شدند ، و تازه های بی پایه را پذیرفته و روشهای روشن را رها کردند و در جهالت فرو رفتند و علم و دانش را کنار گذاشتند .
- چگونه خود را در برابر آلودگی حفاظت کنیم ؟
* تا قبل از ازدواج از روابط جنسی پرهیز کنیم
*به همسر خود وفادار بمانیم
*از کاندوم در روابط جنسی استفاده کنیم
*از مصرف مواد مخدر خصوصا به شکل تزریقی پرهیز کنیم .
*پرهیز از مواد مخدر مثل هروئین ، اکستاسی ( قرص ) شیشه ، یا الکل و مواد مشابه که قدرت تصمیم گیری فرد را برای انتخاب یک رابطه سالم مختل می کند .
*از سرنگ و سوزن مشترک برای تزریق استفاده نکنیم
*از وسایل تیز و برنده مثل تیغ اصلاح ، سوزن خالکوبی ( تاتو ) و .. به صورت مشترک استفاده نکنیم
- آیا ایدز درمان دارد ؟
خیر متاسفانه در حال حاضر درمان قطعی که ویروس را از بین ببرد وجود ندارد درمانهای موجود می توانند طول عمر بیمار را افزایش داده ، کیفیت زندگی را بهتر کنند.
- از کجا بدانیم که مبتلا شده ایم یا نه ؟
آلودگی به ویروس نقص ایمنی انسانی فقط از طریق آزمایش خون مشخص می شود .
از زمانی که فرد با ویروس تماس پیدا می کند ، تا زمان آلودگی در آزمایش خون مشاهده گردد ، ممکن است چند ماه طول بکشد ، و آزمایش هون به تنهایی ارزشی ندارد
- ویروس اچ آی وی چگونه وارد بدن می شود ؟
*تماس جنسی با فرد آلوده بدون استفاده از کاندوم
*استفاده مشترک از وسایل تزریق و با سایر ابزار تیز و برناه مثل تیغ و سوزن خالکوبی
* از طریق خون و فرآورده های خونی آلوده
* از مادر آلوده به نوزاد در طی حاملگی ، زایمان و شیردهی