در دنیای امروز، بیماری ایدز، مصرف دخانیات، نبود تحرک و ورزش، خشونت و سوء تغذیه، سلامت بشر را تهدید میکند .
بدون شک میتوان گفت اگر ورزش در زندگی ما نقش و اهمیت خودش را پیدا کند و برای آن برنامه داشته باشیم، این عارضه های ناخوشایند شاید از بین بروند یا کمرنگتر شوند . زیرا شخص ورزشکار معملاً سیگاری نمی باشد، به تغذیه سالم اهمیت می دهد، از اعصاب آرامتری برخوردار است، انرژی خود را درست مصرف می کند و کمتر اهل خشونت و عصبانیت است. افزون بر این اثرات مثبت ورزش بیش از این است زیرا ورزش باعث زیاد شدن توده عضلانی بدن و مصرف بیشتر انرژی نیز میشود . تمرینات مرتب و منظم ورزشی باعث کم شدن چربی می شود و نمی گذارد چاق و بیمار شوید. انرژی مصرفی روزانه با ورزش و زیاد شدن توده عضلانی افزایش می یابد. ورزش پیر شدن و سالمندی را به تاخیر می اندازد و باعث حفظ تناسب اندام و زیبایی بدن افراد می شود، از پوکی استخوان جلوگیری میکند وسبب تقویت سیستم اسکلتی بدن میگردد. در ضمن ورزش به مصرف مستقیم اسیدهای چرب می انجامد ، روش مطمئن و مناسب چاقی و پیشگیری از برگشت آن است، زیرا عضلاتی که تحت تاثیر فعالیت ورزشی اند بدون نیاز به انسولین انرپی خود را علاوه بر گلوکز ( نوعی قند مورد مصرف بافت ها و سلولهای بدن ) از اسیدهای چرب تامین می کنند. ورزش حتی برای بیمارانی که به مرض قند (دیابت) مبتلا می باشند مفید است. ورزش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، عروقی و سکته های مغزی را کاهش می دهد. ورزش باعث زیاد شدن مقدار گردش خون موثر در بدن می شود و از لخته شدن خون در سیاهرگ عمقی پا جلوگیری می کند و دستگاه قلبی عروقی و دستگاه تنفس و ایمنی بدن را تقویت می نماید. همچنین اثرات مثبت ورزش بر دستگاه گوارش را نباید نادیده گرفت. افزون بر این ورزش از افسردگی پیشگیری می کند، روحیه افراد را بالا میبرد و در زندگی خانوادگی و اجتماعی و در شغل افراد تاثیر سازندهای دارد. تجربه نشان داده است یک شخص سالم و تندرست معمولاً از موقعیت و پیشرفت شغلی بهتری نسبت به افراد چاق و کند برخوردار است. در غایت ورزش از مبتلا شدن به آلودگی های اجتماعی، مثل سیگارکشیدن، موادمخدر و ... جلوگیری می کند، ذهن را تقویت می نماید و با اندیشه ای قوی میتوان بر مشکلات و معضلات خانوادگی و اجتماعی بهتر فائق آمد .
برای سلامتی چقدر ورزش کنیم
مدام می‌شنویم که برای کاهش خطر بیماری قلبی و سکته باید ورزش کنیم ولی اگر هدفمان به کارگیری تاثیر پیشگیرانه ورزش از بیماریهای قلبی باشد، چقدر باید ورزش کنیم؟
اگر در هفته 5/2 ساعت پیاده روی با سرعتی آهسته از (2/3 کیلومتر در ساعت) انجام شود، میتوان از آثار پیشگیرانه ورزش بهره برد. البته بیشتر پزشکان 30 دقیقه پیاده‌روی تند و یا 15 دقیقه دویدن را توصیه می‌کنند. چندین تحقیق در این زمینه صورت گرفته است. مطالعه نوع اول به این اشاره دارد که 5/2 ساعت پیاده‌روی هفتگی به میزان 30 درصد خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را نسبت به کسانی که پیاده‌روی ندارند، کاهش می‌دهد. مطالعه نوع دوم نشان می‌دهد، پیاده‌روی بیشتر از 5 کیلومتر در هفته با کاهش خطر همراه است. مطالعه نوع سوم بیانگر آن است که 15 دقیقه پیاده‌روی روزانه (که مصرف انرژی را 73 کیلوکالری نسبت به زندگی بدون تحرک افزایش می‌دهد) 16 درصد میزان مرگ ناشی از بیماریهای قلبی را کاهش می‌دهد و 30 دقیقه پیاده‌روی تند روزانه (مصرف 150 کیلو کالری)، 27 درصد میزان خطر را کاهش می‌دهد.