فر آیند طراحی برنامه های بهداشت و ایمنی و ارائه خدمات رفاهی را تحلیل می نماید .
بهداشت و ایمنی کار کنان
بهداشت و ایمنی کار کنان یک موضوع در حال رشد سازمانی است . کار فرمایان علاقه زیادی را به موضوع بهبود وضعیت کار کنان نشان می دهند و منابع زیادی را برای اینکار صرف می کنند هر ساله حوادث محیط های کاری هزاران نفر از کار کان را به قتل می رساند و بیش از میلیون ها نفر را ناقص العضو می کند . این پیامد ها اثر سوئی را بر روی بهره وری می گذارد .
تدارک محیط های بهداشتی و ایمنی یک فرآیند 2 طرفه است . ابتدا استاندارد های تعیین شده و دولتی باید شناخته و بکار گرفته شوند و بر اساس آن بازرسی صورت گیرد . بعد کار کنان و کار فرمایان باید در طراحی ، اسقرار در اداره برنامه های بهداشت و ایمنی بطور مداوم همکاری نمایند .
علل وقوع حوادث
حوادث ناشی از محیط های غیر ایمن و یا اعمال غیر ایمن می باشد . محیط غیر ایمن شامل مواردی چون طراحی ضعیف تجهیزات ، خطرات محیط مانند تجهیزات کهنه و فرسوده می باشد .
اعمال غیر قانونی از کار کنان ناشی می گردد و معمولاً استفاده نادرست از وسایل و تجهیزات باعث ایجاد آن می گردد . اگر چه افراد علاقمند به ایمنی می باشند اما مسائلی مانند میل به حرفه جدیدی در زمان با تلاش و پول این علاقه را تحت تاثیر قرار می دهد همراه با این احساس که (( حوادث فقط برای افراد دیگر رخ می دهد )) ممکن است باعث شود کارکنان بطور نادرستی نسبت به ایمنی اهمال کاری نمایند .
نظریه حادثه پذیری
نظریه حادثه پذیری بیان می کند تعدادی از افراد بدلیل دارا بودن خصوصیات معینی به شرایط محیطی ، اجتماعی و ایمنی بیشتر در معرض حوادث می باشند افرادی که این نظریه را می پذیرند ادعا می کنند حذف این حوادث به یک فرآیند 3 مرحله ای احتیاج دارد .
اول : خصوصیات افراد مستعد حادثه شناسایی شوند .
دوم : همه کار کنان بر حسب این خصوصیات آزموده شوند .
سوم : شغل های پر خطربه کار کنانی واگذار شود که دارای نمره آزمون پایینی می باشند .
قوانین مربوط به بر نامه های بهداشت و ایمنی
در سال 1970 پس از سالها فعالیت گروههای کار کنان ، اتحادیه ها و شورای بهداشت ملی و کنگره ، قانون بهداشت ایمنی و حرفه ای را تصویب نمودند . این قانون کار فرمایان را مجبور به تدارک ایمنی در محیط های کاری می نماید به گونه ای که عاری از خطراتی می باشد که سبب و یا احتمالاً موجب مرگ یا صدمات جسمی جدی می شود .
قانون بهداشت و ایمنی حرفه ای رعایت سه نوع استاندارد بهداشتی را توسعه داده و آن را حمایت می کند ؛ استاندارد های موقتی ، دائمی و اضطراری .
استاندارد ها مشروط به بررسی و اصلاح به وسیله مشاور و نیروی کار بر اساس تحقیقات انجام شده توسط موسسه علمی بهداشت و ایمنی است . مسئولیت مدیریت این است که این استاندارد را بطور مداوم رعایت نماید و شرایط محیط کاری را برای ساز گاری با مقررات اصلاح نماید .
استاندارد های موقتی : استاندارد هایی هستند که پس از ارائه توسط کمیته ومشاور نیروی کار به مدت دو سال از تاریخ تصویب اعتبار دارد .
استاندارد های دائمی : استاندارد های موقتی جدید و تجدیدنظر شده هستند که معمولاً بر اساس تحقیق یا بازپرسی های انجام شده توسط گروههای علاقمند نظیر کار فرمایان ،کارکنان یا اتحادیه کارگری شکل می گیرند .
استاندارد های اضطراری :استاندارد های موقتی منتشره به وسیله کمیته یا مشاور نیروی کار می باشند ، وقتی که کار کنان وادار می شوند با عوامل مضر و سمی کار کنند .
نظارت بر اجرای قوانین ایمنی و بهداشت
نظارت بر اجرای قوانین ایمنی و بهداشت با انجام بازرسی های محلی مشخص می گردد که آیا سازمان ها استاندارد ها را رعایت می کند یا خیر ؟
عمل بازرسی های محلی به وسیله بازرسان آموزش دیده انجام می شود . طبق قانون این بازرس ها باید بدون اعلام قبلی به محل بروند و خود را معرفی کرده و یک کنفرانس باز تشکیل دهند . در پایان بازرسی مربوط به بهداشت و ایمنی جلسه ای با کار فرما برگزار می شود و در طی این جلسه ماموران بهداشت و ایمنی کار فرما را از هر گونه عمل و شرایطی که منجر به نادیده گرفتن قوانین بهداشت و ایمنی می گردد بر حذر می دارند .
حقوق کار کنان در رابطه با بهداشت و ایمنی حرفه ای
قانون بهداشت و ایمنی حرفه ای مقام افراد را تشویق می کند تا بر نامه های بهداشت و ایمنی خود را با شرایط جدید تطبیق دهند و آنها را اداره نمایند . یک اصل در حقوق افراد حق اطلاع کار کنان از قانون است .