مقدمه
"برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید که در کنار او آرامش یابید"
سوره روم ایه21
خانواده مهمترین رکن جامعه است ودر ایین خانواده مهمترین نقش را زن داراست.
در تمامی مراحل مانند خانه داری – شوهر داری- بچه داری و غیره احساس وظیفه میکند.شخصیت و اینده کودک در سالهای اولیه در اثر تربیت مادران است.
بدرستی ککه فرزندان ما غنچه های امروز وگلهای شکفته یا خارهای خطر آفرین فردایند.بیاییم این نوع گلها را درست تربیت کنیم و وارد جامعه و اجتماع کنیم.
زن در جامعه و اجتماع نیز نقش بسزایی را ایفا میکند از جمله اشتغال به کار او در این زمینه هاست.پس از بررسی و مطالعات تاریخ و تفاسیر مربوط به زن روشن میشود اسلام برای زن ارزش زیادی قائل است .
جایگاه زن در اسلام
زن در محدوده قانون قران آزاد آفریده شده است در ملل گذشته و قبل از ظهور اسلام ظلمهائی نسبت به زن می شد و این اسلام عزیز بوده است که زن را از چنگال شیاطین رهانیده و آزادی واقعی راستین به زن بخشیده است در سوره های متعدد قران از زنان به نحوی یاد کرده دو سوره رسما" به نام زنان اسم گذاری شد زن و مرد را با هم مساوی قرار داده فرقی نمی کند مگر اینکه یکی از آنها تقوی و پرهیز کاریشان بیشتر باشد که می فرماید : یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا" و قبائل لتعارفو ان اکرمکم عندالله اتقاکم (1)
پیامبر زنان را از قید اسارت آزاد کرد و در قرن بیستم نیز زن به عنوان بازیچه و هوس به شمار می رفت این آزادی نبود زنجیر ستم بود در پای زنان که طاغوت زمان این جنایت را کرد نهضت اصیل اسلامی به وسیله رهبران اسلامی به زنان آزادی واقعی بخشید آزادی در حد قانون قران و در حد روایات ائمه .
زن مربی جامعه است
یعنی از دامن زن انسانها پیدا می شوند مرحله اول مرد و زن صحیح از دامن زن می باشد سعادت و شقاوت کشورها بسته به وجود زن است زن با تربیت صحیح خود انسان می سازد و کشور را آباد می کند مبداء همه سعادتها از دامن زن است .
زن در مسائل تربیتی و پرورشی مسئولیتی خطیر دارد او نه تنها مسئول کمال خویش است که مسئولیت سعادت یا شقاوت نسل آینده را به عهده دارد به دلیل ویژگیهای خاص جسمانی و نقش زن در خلقت در بعضی از احکام و تکالیف به زن تخفیف رخصت و امتیازاتی داده شده است در واقع از این دیدگاه یکسان دیدن زن و مرد در تمام جهات و انعکاس آن در تدوین قوانین باعث تبعیض علیه زن و باعث تضییع بعضی از حقوق طبیعی وی میشود پس زن متناسب با شرایط روحی و جسمانی خود می تواند در توسعه مشارکت بهتری داشته باشد .
در قوانین دین مبین اسلام مشارکت زنان در تصمیم گیری مدیریت اقتصادی و انسانی و ایجاد هماهنگی میان نقش ها و مسئولیتهای خاص وی در خانواده تربیت اسلامی و اجتماع حائز اهمیت بسیار است .
دولت اسلامی موظف است امکانات و تمهیدات لازم را در جهت رشد توان علمی و تربیتی و ارتقاء فرهنگی و سیاسی زن فراهم آورد .در جامعه اسلامی زن نمی تواند زمام امور را در دست گیرد محدودیتی که زن سرتا به مهر در اسلام دارد در سه موضوع تعقلی است که اسلام زمام آنها را به تعقل سپرده است که از محیط عاطفه و احساس باید جدا شود و موضوعات سه گانه نامبرده حکومت - قضا – جهاد – زنان در اجتماع از نظر اسلام شرکت زنان در مشاغل و فعالیت های مثبت و سازنده اجتماع ممنوع نیست .
در تاریخ اسلام می خوانیم که در عصر پیامبر (ص) حتی گروهی از زنان به میدانهای جنگ می رفتند تا به سربازان مجروح کمک کنند حتی در روستاها رایج بود که زنان مانند مردان به طور فعالانه در امور کشاورزی و باغداری و مانند آن شرکت داشتند تا کنون هیچ یک از علمای دینی از آن جلوگیری نکرده اند زنان نباید به صورت یک وسیله هوس انگیز برای تبلیغ کالاها در آیند یا از وجود آنها همچون دکوری برای تزئین های اتاق انتظار یا موسسات اداری استفاده شود شخصیت و شرافت زن اجازه چنین کارهائی را نمی دهد .
پرداختن زنان به مسائل اجتماعی نباید به قیمت فراموش کردن وظیفه مادری و تربیت صحیح فرزندان تمام شود و سرنوشت آنان را به خاطر حقوق ناچیز یا کلانی به دست فراموشی بسپارد.
نتیجه آنکه اسلام با تاکید بر تساوی بر عدم تشابه و همگونی زن و مرد اصرار دارد و برای عدم تضییع حقوق همه جانبه زن جایگاه ویژه ای برای او پیش بینی کرده است.
نقش زن در خانواده
جامعه بزرگ بشری از جوامع کوچک خانوادگی تشکیل می گردد و قانون خلقت با ایجاد تفاوتهای بین زن و مرد تناسب لازم برای زندگی مشترک را به وجود آورده است اساس خانواده بر محور دوستی انسانس و عقلی تامین می گردد نه بر مدار غرایز و زن به عنوان مظهر جمال الهی است . زن رافت و عاطفت را در مرد دمیده و او را آرام می کند سپس به کمک همان عنصر آرام و فرد رئوف و مطمئن شده خانواده آرام و ارحام مهربان را تشکیل می دهد . لذا اصالت خانواده به عهده زن است و پایه اصیل تاسیس حوزه رحامت و تشکیل حکومت مهر و رافت زن خواهد بود چنانکه اصل در تشکیل خانواده از لحاظ مدیریت و تامین هزینه و تعهد کارهای اجرائی و سرپرستی و دفاع از حوزه تدبیر خانواده مرد است مادامی که سبب رافت در بین خانواده پدید نیاید هنگام تشکیل مجتمع رسمی از آنها هرگز بین آنها روح تعاون و پیوند و دوستی برقرار نخواهد شد . مهمترین عاملی که بین افراد خانواده رافت و گذشت و ایثار را زنده می کند تجلی روح مادر در بین اعضای خانواده است زیرا مادر مبداء پیدایش و پرورش فرزندانی است که هر کدام به دیگری وابسته اند و در مکتب دین حفظ این پیوندو فراموش نکردن آن از واجبهای مهم بشمار آمده استو اگر کسی این پیوند فطری ودینی را قطع کند از رحمت الهی محروم خواهد شد.