(1:17) دو داور، با اختیارات مساوی، مسؤولیت برگزاری هر مسابقه را بر عهده دارند. این داوران را یک نفر وقت نگهدار و یک نفر منشی، همراهی می کنند.
(17:2) داوران رفتار و حرکات بازیکنان را از لحظه ورود به محل مسابقه تا زمانی که آن را ترک می کنند، تحت نظارت و کنترل قرار می دهند.
(17:3) داوران، مسؤولیت دارند قبل از شروع بازی، زمین بازی، دروازه ها و توپها را مورد بازرسی و کنترل قرار دهند. آنها تصمیم می گیرند کدام توپ مورد استفاده قرار گیرد
(قانون1، 3:1). داوران همچنین حضور دو تیم را با لباس متحدالشکل و مناسب مورد کنترل و تأیید قرار می دهند. آنها جدول مسابقه و وسایل بازیکنان را کنترل می نمایند. آنها از تعداد مجاز بازیکنان و مسؤولین حاضر در محوطه تعویض، اطمینان حاصل کرده و همچنین هویت و حضور سرپرست مسؤول هر یک از تیمها را کنترل و تأیید می نمایند. هرگونه موارد اختلاف باید اصلاح شود (24:1، 94:7).
(17:4) پرتاب سکه را یکی از داوران در حضور داور دیگر و کاپیتانهای هر دو تیم انجام می دهد (110).
(17:5) در شروع مسابقه یکی از داوران با استقرار در پشت تیمی که پرتاب شروع را انجام می دهد در موقعیت داور زمین، قرار می گیرد. داور زمین با سوتی که برای پرتاب شروع، به صدا در می آورد بازی را آغاز می کند (10:3)، در ادامه وقتی که تیم دیگر مالکیت توپ را به دست آورد این داور در موقعیت داور خط بیرونی دروازه تیمی که اینک مدافع شده است قرار می گیرد. داور دیگر که در شروع بازی به عنوان داور خط دروازه در موقعیت خط بیرونی دروازه تیم مدافع قرار گرفته وقتی که این تیم مالکیت توپ را به دست آورد، وی به داور زمین تبدیل می شود. در خلال مسابقه داوران باید به تناوب، جای خود را در زمین عوض نمایند.
(17:6) اصولاً مسابقه باید با همان داورانی که شروع شده به پایان برسد و داوران، مسؤولیت دارند مراقبت نمایند که بازی بر طبق قوانین، انجام گردد و باید هرگونه تخلف را جریمه نمایند (با وجود این نگاه کنید به 13:2، 14:2).
در صورتی که یکی از داوران نتواند تا پایان مسابقه به کار خود ادامه دهد، داور دیگر به تنهایی بازی را ادامه خواهد داد. (برای مسابقات فدراسیون جهانی هندبال و قاره ای این موقعیت متناسب با مقررات خاص همان مسابقات انجام می شود.)
(17:7) اگر هر دو داور برای اعلام خطایی سوت بزنند و هر دو درخصوص تیمی که باید جریمه شود هم نظر باشند ولی عقاید متفاوتی در خصوص شدت جریمه داشته باشند، آنگاه جریمه شدیدتر اجرا خواهد شد.
(17:8) اگر هر دو داور برای اعلام خطا سوت بزنند یا توپ از زمین خارج شود و دو داور نظریات متفاوتی در خصوص تیم صاحب توپ داشته باشند آنگاه یک تصمیم مشترک که داوران پس از مشورت با یکدیگر به دست می آورند، قابل اجرا می باشد. اگر داوران موفق به اتخاذ یک تصمیم مشترک نشوند آنگاه نظر داور زمین قابل اجرا می باشد. در این شرایط، تایم اوت الزامی می باشد. پس از مشورت داوران با یکدیگر، آنها با علامت دست واضح و روشن و با سوت بازی را مجدداً شروع خواهند کرد (8:2 و 15:3ب).
(17:9) هر دو داور برای کنترل و حفظ نتایج، مسؤولیت دارند. آنها همچنین موارد اخطار، تعلیق، دیسکالیفه و کسکلود را ثبت می نمایند.
(17:10) هر دو داور مسؤولند که وقت بازی را کنترل نمایند. در صورت بروز هرگونه تردید در این باره، داوران به یک تصمیم مشترک می رسند (نگاه کنید به قانون 2:3).
(17:11) داوران، مسؤولیت دارند در پایان بازی کنترل نمایند که برگ ثبت مسابقه، صحیح تنظیم شده باشد. اکسکلودها (16:11) و دیسکالیفه های از نوع موارد اشاره شده در پاراگراف چهارم قانون 16:8 باید در برگه مسابقه توضیح داده شوند.
(17:12) تصمیمات داوران که بر اساس مشاهده حقایق، اتخاذ می شود، جنبه نهایی دارد. فقط علیه تصمیماتی که با قوانین، انطباق ندارد می توان درخواست رسیدگی نمود. در طول مسابقه فقط سرپرست مسؤول تیم مربوطه می تواند داوران را مورد خطاب قرار دهد.
(17:13) داوران حق دارند مسابقه را به صورت دایم یا موقت معلق کنند. قبل از تصمیم به تعلیق دایم بازی، باید برای ادامه آن همه گونه تلاش به عمل آید.
(17:14) برای داوران در درجه اول لباس مشکی در نظر گرفته شده است.
داور اصلی ( سرداور)
برای اداره هر بازی یک داور اصلی تعیین میگردد که اختیارات و قدرتی را که قانون به او تفویض نموده است به محض ورود به زمین بازی شروع و به محض خروج از آنجا پایان مییابد.
1- داور باید قوانین را اجرا کند.
2- گزارش بازی را تنظیم کند.
3- تعطیلی کامل بازی و معلق کردن آن بعهده داور اصلی است.
4- تصمیم گیری در مورد توپ ، اخطار و اخراج.