ورزش شنا همیشه و همه وقت در زندگی روزمره انسان و تندرستی و صحت مزاج نقش مهمی را ایفا کرده است . در ارتباط با آب و شنا می توان مبادرت به ورزشهای دیگری کرد، این ورزشها عبارتند از : شیرجه ، شنای هنری ، نجات غریق و غواصی . بدون اینکه به ورزش شنا مسلط باشیم اقدام به فعالیتهای فوق الذکر غیر ممکن است.
در دوران گذشته اکثر مردم در کنار رودخانه ها ، دریاچه ها و دریاها زندگی می کردند. پس آموختن شنا برای آنان از ضروریات بوده ، زیرا تسلط بر شنا با محیط و وضع اقتصادی مردم ارتباط مستقیم داشته و به همین دلیل شنا به تدریج تکامل یافته است.
در گذشته های دور اکثر شناگران ساکنین سواحل دریاها و یا حوالی رودخانه بودند. قدیمترین و مشهورترین نمایش شنا در جهان تصاویر سنگی از سواحل لیبی است که در چهار هزار سال پیش بدست آمده است. از تصاویر سنگی می توان چنین نتیجه گرفت که حرکات پا در شنا شبیه حرکات پای کرال سینه امروزی بوده و قدیمی ترین و مشهورترین نوع شنا در تاریخ شنای کرال می باشد.
تمرینات شنا در جامعه برده داران و بردگانی که برای آماده شدن جهت جدال و جنگ استخدام می شدند توسعه داشت ، بر همین اساس ورزش شنا در یونان پیشرفت قابل ملاحضه ای پیدا کرده بود ، بطوریکه در تمام مجموعه های ورزشی استخر شنا وجود داشت ، از طرف دیگر ضرب المثل یونان باستان نشانه اهمیت شنا در آن جامعه بوده ست ، این ضرب المثل می گوید: (( او نه می تواند شنا کند و نه بخواند )) . یونانیان به پرورش جسم توجه خاصی داشتند و به همین دلیل بردگانی که برای خدمات جنگی اجیر می شدند برای دفاع از جان اربابان خود باید جسم خود را پرورش می دادند و یکی از روش هایی که در نزد رومیها یکی از قسمتهای اصلی پرورش بدنی و تعلیم و تربیت در ارتش بوده است . برای افراد طبقه اول و برای اربابان بردگان حمامهای گرم وجود داشت . شواهدی وجود دارد که نژاد ژرمن و قهرمانان آنها مهارت بسیاری در شنا و غواصی داشته اند ، بعضی از شناگران قادر بودند که در هنگام شنا اسلحه نیز با خود حمل کنند . آنها می توانستند از رودخانه های بزرگ و جریانهای سهمگین آب با اسب و تجهیزات جنگی عبور کنند.
در اواخر قرون وسطی بود که اولین کتاب راهنمایی شنا در جهان به چاپ رسید. مولفش فردی به نام (( وین من Wynmann )) بود. (( شناگر با هنر شنا)) عنوانی بود که (( وین من )) برای کتاب خود انتخاب کرده بود. این کتاب در حدود سال 1538 در اگزبورگ به چاپ رسید. کتاب شامل تمرینات با ارزش در ارتباط ورزش شنا بود.
(( وین من )) کتاب خود را با شنای کرال سینه شروع کرد و به عقیده او شنای کرال سینه تنها نوع صحیح شنا می باشد. او قواعد شنا و تکنیک های شنا ی کرال سینه را با تو.جه به پیشرفتهای آن زمان در کتاب خود بیان می کند. البته در قرون وسطی ورزش شنا از اهمیت فوق العاده ای برخوردار نبود.
در قرن هیجدهم دوباره به مفهوم واقعی شنا پی برده شد و تعداد بیشماری از استادان و مربیان علوم تربیتی و پزشکان در آثارشان برای توسعه و تکامل این ورزش اقدام کردند.
(( هالورن Halloren )) کارگر معدن پدر هنر شنای امروزی شناخته شد. و در آن زمان ( قرن هجدهم ) اولین مکان شنا و استحمام در آلمان تاسیس گردید. شنا در برنامه مدارس گنجانده شد و اولین مدرسه در سال 1810 به نام مدرسه (( فورتا pforta ) چنین اقدامی کرد و به تدریج سایر مدارس نیز از این برنامه استقبال کردند. (( گوتس موتس Gotsmoths )) در مورد توسعه ورزش شنا در مدارس نقش اساسی داشت. بیش از پنجاه سال در اداره آموزش و پرورش (( اشنفنتال Schnephental ) ) فعالیت نمود. در آثار خود به نام (( آموزش هنر شنا )) در سال 1798 چنین آمده است :
(( ورزش شنا باید قسمت اصلی تعلیم و تربیت باشد. ))
او به کمک طناب ، کمربند ، قلاب ، مبتدیان را در آب تعلیم می داد .
(( گوتس موتس )) مبتدیان را به تدریج با آب آشنا کرده و شنا را به آنان می آموخت ، و همراه شنای کرال سینه . شنای کرال پشت را نیز تعلیم می داد . (( گوتی موتس )) اقدام به تهیه و تدوین قوانینی برای برگزاری مسابقه شنا نمود.یکی از سر لشگرهای ارتش آلمان به نام (( ارنست فون فول Ernest van pfuel از توسعه ورزش شنا در ارتش حمایت کرد. در سال 1810 اولین مدرسه شنا ی ارتش را در پراگ و 1817 در برلین تاسیس کرد. روش آموختن او تا قرن بیست باقی ماند. یک جهش تکاملی در حوزه روش آموزش شنا به وسیله (( کورت ویپنر Kurt Wiepner ) ) از لایپزیک که در وین به عنوان مربی شنا شاغل بود بوجود آمد. بدین ترتیب که او تمام وسایل کمکی مانند : طناب ، قلاب ، کیسه شنا، کمربند چوب پنبه ای را رد کرد و در مقابل والدین شناگران ( محصلین شنا ) عادت کردن ، و آشنا شدن مبتدیان را به آب از طریق بازی و تفریح گذاشت که بسیار موفقیت آمیز بود . به این جهت او راه بهتری برای آموزش شنا پیدا کرد.