تحقیق مقاله فقر

فقر

درک مفهوم این اصطلاح و جوانب مختلف آن حایز اهمیت است ،‌زیرا ما را با یکی از مقولات مهم اقتصادی که با ماهیت دوران اقتصادی - اجتماعی مربوطه دارای ارتباط است، آشنا میسازد. سطح زندگی اصطلاحی است که برای نشان دادن حدود مصارف مادی و معنوی اهالی یک کشور به کار می‌رود. سطح زندگی به میزان و چگونگی برآوردن نیازهای مادی و معنوی بستگی داشته و در فرماسیون‌های اقتصادی - اجتماعی و در مراحل مختلف رشد تاریخی و بر حسب کشورهای مختلف فرق می‌‌کند. سطح زندگی مستقیما به تولید اجتماعی، درآمد اهالی، میزان مصرف کالاهای بلند مدت و کوتاه مدت و چگونگی ارضای حوایج فرهنگی و بهداشتی وابسطه است .

علت ها

فقر و بدبختی به علت تفاوت طبقاتی جامعه بروز می‌‌کند که بعد از دوران اولیه انسان‌های بدوی که در جریان ملیون‌ها سال پیش زندگی می‌‌کردند به بار آمده است و نتیجه آن تفاوت‌های اجتماعی در سطوح طبقات متفاوت جامعه است تازمانی که این شرایط حاکم باشد جامعه به دو شاخه فقیر وغنی تقسیم بندی است ویکی دیگر از دلایل فقر به طرز اشخاص فقیر برمی گردد انسان هائی که سواد مالی ندارند و قادر به تحلیل مسائل مالی خود نیستند و حتی به دنبال بهبود وضعیت موجود نمی باشند.

هشدارهای بهداشتی باید در زندگی اقتصادی و اجتماعی جوانان و زنان کاربرد داشته باشد. در جوامع و در میان قشرهایی که چنان فقیرند و چنان ناتوان و تحت سلطه دیگران که نخستین اندیشه به دست آوردن لقمه نانی است برای نمردن از گرسنگی توصیه‏های بهداشتی چندان کارساز نیست. بنا براین، در بهداشت و پزشکی، جامعه‏شناسی و فرهنگ‏شناسی را باید در نظر داشت. شناخت جامعه و طبقات و اقشار آن بزرگترین کمک را به شناخت افراد آسیب‏پذیر و ناقل‏دهنده احتمالی بیماریها می‏کند. چیزی که اگر امروز در مورد آن کوتاهی شود، فردا خیلی دیر است.

ایالت کوازولو-ناتال افریقای جنوبی، هم، بالاترین میزان ایدز را دارد و، هم، بالاترین میزان فقر و محرومیت و نابرابریهای اجتماعی را .در تحقیقی که در همین ایالت انجام شده محرومیت اقتصادی و اجتماعی در افزایش احتمال مبادرت به انواع رفتارها و تجربه‏های ناسالم جنسی تأثیر معنی‏دار داشته است. با آنکه فقر و محرومیت اجتماعی و اقتصادی هم برای زنان پیامدهای زیانبار دارد و هم برای مردان، زنان را به مراتب آسیب‏پذیرتر از مردان می‏کند. 

بر احتمال فروش تن در مقابل پول می‏افزاید. فقر همواره یکی از علتهای روسپیگری بوده است و بر احتمال فروش تن در مقابل پول می‏افزاید. در همین کشور ما یک کارگر افغانی می‏تواند با وعده پرداخت مبلغی پول 5 زن خیابانی را بفریبد و پس از رسیدن به مقصود خود آنها را به قتل برساند. 

چه چیز باعث می‏شود که 5زن جوان و میانسال، که طبیعتاً از ایجاد رابطه جنسی با کارگری افغانی احساس خطر می‏کنند، در شرایطی ناامن به تن فروشی مبادرت ورزند؟

فقر بر احتمال واداشتن زن به برقراری روابط جنسی می‏افزاید. زنانی که از دستیابی به سلسله‏مراتب قدرت و مدیریت و منابع اقتصادی محرومند، با قرار گرفتن در مراتب پایین اجتماعی و تصدی مشاغلی که زیردستی آنان را به همراه دارد، همواره در معرض تهدید به از دست دادن شغل در صورت امتناع از ایجاد رابطه جنسی با مافوق خود هستند. 

به ویژه در جامعه‏ای که قربانی تجاوز و آزار جنسی گناهکار به شمار می‏آید.

. فقر سن شروع و ایجاد رابطه جنسی را پایین می‏آورد. خانواده‏ های فقیر ممکن است، در نخستین فرصت ممکن دختران خود را با استدلال “کم کردن نان خور اضافی” در سنین پایین وادار به ازدواج کنند. روشن است که کم‏تجربگی زن و داشتن همسر نامناسب، در واقع به معنای فروختن یا دست‏کم سپردن طفلی معصوم و نادان به کسانی است که، با در نظر گرفتن مجموعه شرایط اجتماعی و حقوقی، اختیار تصمیم‏گیری را از این طفل بی‏پناه و بی‏تجربه سلب خواهند کرد. در سابقه اغلب روسپیان ازدواج در سنین پایین و ازدواج اجباری ثبت شده است.

فقر بر احتمال حاملگیهای ناخواسته و بدون آمادگی برای زنان می‏افزاید. پیامدهای این نوع حاملگی بسیار زیانبار است و ممکن است به سقط ‏جنین های غیربهداشتی و مرگ‏آور یا بیماری زا، یا تولد فرزندان بی‏گناهی که کسی نمی‏خواهد یا نمی‏تواند مسئولیت پرورش و نگهداری از آنان را بپذیرد بینجامد؛ تولد کودکانی که وارد چرخه فقر می‏شوند و فقر را تصاعدی می‏کنند.

. فقرباعث می‏شود مردانی که حتی صلاحیت نگهداری از همسر اول خود و فرزندان حاصل از ازدواج اول را نداشته‏اند، ازدواجهای مکرر کنند. سرپرست بسیاری از خانواده‏های بدسرپرست به‏راحتی آب خوردن، با ارائه پول ناچیزی در عوض شیربها، همسران کم‏سال‏تری را اختیار می‏کنند و به ازدواجهای مکرر یا همزمان دست می‏زنند، بی‏آنکه مرجعی از آنها بازخواست کند که آیا صلاحیت یا استطاعت تجدید فراش را دارند یا نه. 

این نیز از طریق افزودن بر تعداد زنان مطلقه و کودکان بدسرپرست به چرخه فقر نداوم می‏بخشد.فقر و نابرابری اجتماعی به تداوم ناآگاهی و محرومیت زنان فقیر از دسترسی به رسانه‏ها و منابع اطلاعاتی کمک می‏کند و برنامه‏های آگاهی‏دهنده را به شکست می‏کشاند.

نتیجه آنکه تنها دادن آگاهی درباره‌ لزوم پیشگیری از بیماریهای آمیزشی و پرهیز از اعمال خطرزای جنسی کافی نیست. توانمند کردن زنان، اندیشیدن راه حلهایی برای خنثی کردن تأثیر مخرب بدسرپرستی برای خانواده‏ها که منشأ دختران فراری، فروش دختران یا واداشتن آنان به روسپیگری، اعتیاد، اعتیاد و تداوم بخشیدن به چرخه فقر است ،حیاتی است. 

بیکاری

تأمینات بیکاری شامل شخصی می شود که

64-18 ساله می باشد

بیکار بوده و در اداره کار به عنوان متقاضی کار ثبت نام کرده باشد

درخواست کار تمام وقت می کند

دارای توانایی انجام کار بوده و آماده پذیرش کار می باشد

برایش کار و یا محل تحصیل یافت نمی شود

در صورتی که بیکار می شوید, حداکثر در اولین روز بیکاری در اداره کار ثبت نام نمائید. همچنین به محض این که تحصیلاتتان و یا دوره کاری کمک هزینه استخدامتان (työllistämistukijakso) پایان می یابد نیز در اداره کار ثبت نام کنید. تمام مدارک کاری و تحصیلی خود را همراه داشته باشید. چنانچه مدرکی همراهتان نیست, می توانید آن را بعداً نیز تحویل دهید. به خاطر داشته باشید که همیشه با خود گذرنامه تان که اجازه اقامتتان در آن باشد را همراه داشته باشید. از کارمند اداره کار در این مورد راهنمایی بخواهید. کارمند مشاور کار همراه با شما وضعیتتان را بررسی کرده و روشن می سازد که چه نوع تأمین اجتماعی به شما تعلق می گیرد. او مدارک و دیگر برگه های شما را نگاه می کند. علاوه بر این به شما اطلاعاتی در مورد این که وضعیت در آینده چگونه ادامه خواهد یافت, داده می شود.

پس از مراجعه به اداره کار فرم درخواست پول روزانه بیکاری را به کلا ارسال کنید. چنانچه در صندوق بیکاری عضویت دارید, فرم درخواست را به آنجا بفرستید. مدارک لازم را ضمیمه درخواست نمائید. درصورتی که در هنگام بیکاری شروع به تحصیل و یا کار میکنید و یا می خواهید مسافرت کنید, مراتب را به اداره کار خود اطلاع دهید. در این اداره تأثیرات این مسایل روی تأمینات بیکاری شما برایتان توضیح داده می شود. شما در دوران بیکاری در مدت 12 ماه تعداد شش روز اداری مرخصی دارید. در صورتی که مقدار مرخصی تان از شش روز بالا بزند, بابت این مدت بالا زده به شما کمک هزینه تعلق نمی گیرد. مرخصی خود را باید از پیش به اطلاع اداره کار برسانید.

بیکاری بزرگترین آفت اقتصاد ایرانی است. آفتی که چند سال پیش زنده یاد استاد حسین عظیمی با تلخی از آن یاد می‌کرد و بر این باور بود که در سال 1385 به اوج خود می‌رسد. چون براساس شاخص‌های جمعیتی در این سال با پدیده‌ای به نام فقر زنان و بیکاری آنان نیز مواجه خواهیم بود. به هر حال مطالعات موجود و ارقام بدست آورده نشان می‌دهد که هم‌اکنون اقتصاد ایران در ابر و در گرداب بیکاری فرو رفته است و‌آنقدر این فاجعه جدی است که حتی مؤسسات تحقیقاتی بین‌المللی نیز به ایران هشدار می‌دهند تا هرچه سریعتر با اتکا به تفاسیر علمی از اقتصاد راهبرد خروج از بن‌بست بیکاری را طراحی کند. چندی پیش صندوق بین‌المللی پول با تهیه گزارش از ایران به عنوان کشوری یاد کرده بود که کمترین درآمد سرانه و صاحب بیشترین جمعیت در زیر خط فقر است. این نهاد بین‌المللی یکی از دلایل اصلی این بحران را بیکاری معرفی کرده بود. هرچند که صندوق بین‌المللی پول از اصلاحات اقتصادی و تزریق اندیشه‌های نوین به عروق بخش‌های متفاوت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و در نهایت اقتصادی با عنوان یکی از اصلی‌ترین مسیرهای خروج از تنگنای بیکاری یاد کرده بود اما همچنان می‌توان گفت که یکی از سخت‌ترین کارها در ایران گسترش زمینه‌های اصلاح‌طلبی است و هنوز نیز هزینه‌های زیادی را روی دوش راویان خود بار می‌کند. بر همین اساس به تازگی نشریه تحقیقات اقتصادی خاورمیانه (میس) نیز با نگاهی به اقصتاد ایران از بیکاری با عنوان مؤلفه‌‌ای یاد کرده است که 28 میلیون ایرانی را زیر خط فقر فرستاده است. هرچند که گزارش میس شاید تا حدی غلوآمیز باشد اما نمی‌توان از کنار نسخه تجویزی او با عنوان نیاز به ترمیم ساختارهای فکری و مدرن‌گرایی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی به راحتی عبور کرد.

میس می‌نویسد: بحران بیکاری 4 درصد (28 میلیون) از مردم ایران را دچار فقر کرده است این نشریه با تحلیل نقاط ضعف حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی این گونه ادامه می‌دهد: هزینه‌های اقتصادی بیکاری در ایران به عنوان یک چالش بزرگ اقتصادی تا حد زیادی شفاف، آشکار و قابل محاسبه است و برکسی پوشده نیست که نیروی کار آسیب پذیر‌ترین عامل تولید است و در صورت از دست رفتن یا آسیب‌دیدن دیگر قابل جبران نیست.

این گزارش در ادامه به نتایح اسفبار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بیکاری در ایران پرداخت و افزود: نتایج غیراقتصادی و به عبارت دیگر معنوی بیکاری معمولا مخفی است و به راحتی نیز قابل محاسبه نیست.