ماریو بوتا
دو حجم سفالین اصلی ماریو بوتا در موزه هنرهای سنتی جدید سئول قابل تشخیص میباشد. در طول دورهای که موزه هنرهای باستانی در حال ساخت بود، قسمت بزرگتری از مرکز فرهنگی و ساختمانهای آن توسط معمار مشهور بین المللی به نام جان نوول طراحی شد. بعدها موزه هنرهای معاصر نیز توسط وی طراحی گردید و بخش دیگر کار هم توسط رم کولهاوس با عنوان نمایشگاه موقت حقوق خلق شد و به راستی عرصه را برای یک رقابت پر مفهوم برای گروه مشهوراین معمار سویسی آماده نمود.
سایت پروژه، زمینی اختصاصی در یک فضای شهری آشفته و بینظم در سئول میباشد؛ همراه با نمایش دو عنصر متضاد و خالص یک مکعب و یک مخروط واژگون. این دو حجم به عنوان عناصر پیوند دهنده با بقیه بناها در ارتباط میباشند. مکعب توسط یک سری احجام پیرامونی همراه با ردیفی از صفوف مردم و پرچمهایی که تداعی کننده خاطرهای از پرچمهایی است که در دوران باستان توسط نگهبانان مرزی از قسمت فوقانی برجها آویخته میشدند، دارای هویت و شخصیت گشته و توالی احجام باعث شده که ساختمانها به طور کلی روشنتر به نظر بیایند و نتیجه آن قراردادن حجم کلی موزه در پس زمینهای از تپهها است.
مخروط واژگون، مانند گوهری در تنه اصلی موزه قرار گرفته و به حالت یک نقطه اتکاء معکوس حقیقی در نقش یک عنصر در مرکز یک مجموعه بدون عیب به نمایش درآمده است. برای رویه نمای بناها، بوتا به مصالح بناهای سنتی متوسل شده است، به عنوان مثال سفال. اما او این مصالح را در طرح منحصر به فرد خود به حالت امروزی درآورده و در بناهای خود از روش ساختمان سازی بدون چسب و یا بتن جدید استفاده کرده است. به عنوان مثال باد خور کردن نمای سردر که در آن عناصر یک در میان و متوالی صافی به بلندی 50 سانتیمتر همراه با باریکههای نوک تیز حجم مکعب را پوشش میدهند و یک بافته متغییر را خلق میکنند که بنا را به حالت یک جادوی واقعی نمایان میکند. همچنین عناصر نوک تیز به بلندی 50 سانتیمتر و ضخامت 15 سانتیمتر دور تا دور مخروط واژگون رو در روی هم جا گیری شدهاند.
اما در مورد ذرات ریزی که روی سطوح به صورت سیستم مدولار نمایان است باید گفت ترکیبی است از عناصر مجرد ذوزنقه ای شکل که با سطوح منحنی کامل بنای نمایشگاه پوشش داده شده است. تصمیم مبنی بر پوشاندن هر دو سطح خارجی بلوکها با مصالح یکسان، به تاکید فرم آنها و ارتباط صمیمی بین دو بدنه کمک می نماید.
موزه با یک تصویر سحرآمیز و غیرقابل نفوذ، مانند استحکامات نظامی سنتی کشور کره، ظاهر شده است بطوریکه در قسمتی که به صورت فضای نمایشگاهی است به طور کامل خویشتن گرا است و قابل تفکر و تأمل است؛ این فضا توسط یک سری از فضاهای مستقل تعریف شدهاست و فرم را از هر نوع ارتباط مستقیم خارجی حفظ میکند.
در یک دوره زمانی فضای نمایشگاهی موزه گوگنهایم اثر فرانک لوید رایت تنها محیطی تصور میشد که به دور یک مرکز تهی به صورت یک مسیر حلزونی ممتد گسترده شده است. ورودی موزه در سئول، توسط پلههای ریزی که دسترسی به اتاقهای مستقل نمایشگاه را تأمین میکند و در چهار طبقه به صورت تاج مدوری سازمان یافته ، دارای هویت و شخصیت شدهاست. پلهها از بالا توسط نور آسمان روشن میشوند، در این میان از طریق برش آن که به طرف پایین باریکتر میشود، عمق فضا ادراک میگردد و بازدیدکننده را در طبقه زیرین برجسته میکند و از طریق آن با موزه هنرهای معاصر اثر جان نوول و فضای نمایشگاهی موقت اثر رم کولهاوس که این پروژه فرهنگی را به نحوه شایستهای تکمیل کرده، رابطه مناسبی برقرار می نماید. این فضاها بنا به درخواست بنیاد فرهنگی سامسونگ بنا شده اند.