آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به معنی التهاب مفصل است . این التهاب و درگیری می تواند عاملی عفونی داشته باشد مانند آرتریت عفونی توسط استافیلوکوک طلایی و تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) یا عاملی مزمن مانند آرتروز . آرتریت غیر عفونی در آرتریت روماتوئید ( روماتیسم مفصلی) و نقرس ، آرتریت ری اکتیو و استئوآرتریت نیز دیده می شود. آرتریت می تواند یک مفصل یا همزمان چند مفصل (پلی آرتریت) را درگیر کند .
آرتریت می تواند در یک مفصل عودکننده (راجعه) باشد یا مرتب از مفصلی به مفصل دیگری تغییر مکان دهد (مهاجر) . گاهی آرتریت صبحگاهی است یعنی صبح ها موقع بیدارشدن از خواب مفصل خشک و دردناک است. معمولا مفصل درگیر دردناک ، متورم و ملتهب است و محدودیت حرکتی دارد. در آرتریت اغلب سطح مفصلی و غضروف مفصلی درگیر هستند.
درمان
درمان آرتریت بستگی به عامل ایجاد کننده دارد. معمولا ورزش های استقامتی سبک ، فیزیوتراپی و رژیم غذایی غنی از کلسیم بخشی ازدرمان را تشکیل می دهند. برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهایی نظیر آسپیرین ممکن است کافی باشد. در موارد شدید برای کاهش التهاب مفصلی از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ، گاهی‌تزریق کورتون به داخل مفاصل مبتلا و بندرت داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی نظیر متوترکسات ممکن است استفاده شود. برای تخفیف درد مفصلی از گرم کردن مفصل استفاده کنید. برای این منظور استفاده از آب داغ، جریان‌های گردابی، لامپ‌های گرمایی، امواج ماوراء صوت یا دیاترمی همگی مؤثرند.