تحقیق مقاله اندوه ، سوگ ، افسردگی یا غم ها

اندوه ، سوگ ، افسردگی یا "غمها"

روز بدی را پشت سرگذاشتن, احساس گرفتگی و دمغی, غمگینی و سوگ همگی اجزای طبیعی تجارب زندگی آدمی محسوب می شوند. این تجارب به سبب دگرگونی‌های طبیعی در چرخه های زیست شناختی آدمی روی می دهند و نوعی پاسخ طبیعی به دشواریهای زندگی مانند نومیدی, فقدان ها و رویدادهای هیجانی دردناک به شمار می آید. شناخت این دست از تجارب, حرف زدن درباره آنها با دوستان و اعضای خانواده و قرار دادن آنها در دورنما از زمره بهترین روشهای مقابله با چنین احساسات طبیعی هستند.

 سوگ: کنار آمدن با مرگ یا فقدان

با بکارگیری روش زیر می توانید حتی با دشوارترین احساسات خود مانند سوگ های سنگین کنار بیائید. در واکنش های حاد مانند (سوگ متعاقب مرگ یا فقدان شخصی مهم در زندگی تان ) حرف زدن با یک مشاور به شما کمک می کند تا خود را در آن موقعیت تک و تنها تصور نکنید؛ حرف زدن با کسی که احساس شما را می فهمد, درگذر موفق شما از این مرحله یاری رسان خواهد بود. اغلب گفته می شود که تجربه سوگ طبیعی است؛ ولی کسانی که در سوگ به سر می برند, اغلب در نظر آنها امور بسیار غیر طبیعی جلوه می کند؛ احساسات آشفته و مشوش دارند, گاهی احساسی توان کاه همه وجودشان را در بر می گیرد, تمرکز و توجه شان دستخوش تغییر می گردد و زندگی شان به نحوی غریب مختل می شود. در چنین شرایطی, مشاوره می تواند در آگاه شدن از دورنمای تجربه تان به شما کمک کند و به شما یاری دهد تا به سلامت از این دریای سوگ بگذرید و حس سلامت و شادمانی را در زندگی طبیعی تان باز یابید.بعضی اوقات انتقالی تدریجی از این فراز و نشیبهای طبیعی و یا دشواریهای طبیعی زندگی به افسردگی بالینی وجود دارد.

    نشانه های افسردگی بالینی

?               اختلال در تمرکز

?               لذت نبردن از فعالیتهایی که سابقاً برای فرد لذت بخش بودند

?               اختلال در خواب: دشواری در به خواب رفتن, صبح زود بیدار شدن ناتوانی در دوباره به خواب رفتن, خواب مفرط توام با خستگی حتی پس از ساعتها خوابیدن

?           تغییر در عادات غذایی: معمولاً کاهش اشتها و بی مزه رسیدن غذا, گاه پرخوری بدون افزایش اشتها

?             احساس گناه, درماندگی و / یا نومیدی

?              افزایش افکار خود _ متقدانه

?                   افکار خودکشی

?                  دوری گزیدن از دوستان

?                افزایش بی بند و باری جنسی یا از دست دادن علایق جنسی

?                 افزایش مصرف الکل / مواد

در صورتی که کسی اکثر نشانه های پیش گفته را به مدت بیش از دو هفته تجربه کند, احتمالاً به افسردگی بالینی دچار شده است.

افسردگی بالینی به سادگی با انجام مشاوره و یا درمان علاج پذیر است.

افسردگی بالینی, بدون درمان 9_12 ماه یا بیشتر به طول می انجامد؛ در حالی که بنابر گزارش افرادی که به سراغ درمان رفته اند, می توان بین 4تا 6 هفته از این بیماری رهایی یافت.

اگر فکر می کنید به افسردگی بالینی دچارید بی درنگ در پی درمان آن برآئید.

عدم درمان آن معمولاً اوضاع را وخیم تر می کند.

در این گونه موارد می توانید با مرکز مشاوره  تماس بگیرید.

    اگر فکر کنم دوستی محتاج کمک است, چه کنم؟

عموماً در چنین شرایطی برای او وصف رفتارهایی که شما به آن ها توجه کرده اید سودمند است (مثلاً, متوجه شدم تازگیها به کلاس نمی آیی, در اتاقت می مانی و مثل سابق شاد نیستی), نگرانیتان را راجع به وی بر زبان بیاورید و به او پیشنهاد کنید به مرکز مشاوره مراجعه و با کسی حال خودش را بررسی کند. می توانید به همراه او به مرکز مشاوره بیائید, البته اگر فکر می کنید که همراهی تان مفید است.

اگر شخصی افکار خودکشی دارد، با مرکز مشاوره تماس بگیرید تا در اسرع وقت او را ملاقات کنند.

اگر مایلید که از نگرانیهایتان درباره نزدیک شدن و یا نحوه نزدیک شدن به دوست خود, که به نظر محتاج کمک است, با کسی صحبت کنید؛ با مرکز مشاوره تماس بگیریدو با یکی از مشاوران به گفتگو بنشینید.

مقابله با فقدان شناخت واکنش شخصی به سوگ

 در طی زندگی، هر کدام از ما روابطی را با دیگران برقرار می کنیم که آن روابط معنایی خاص برای ما دارد. آنها می توانند والدین، سایر اعضای خانواده، دوستان، معلمان و افراد دیگری باشند. اینها کسانی هستند که به شیوه های مختلف از ما مراقبت و حمایت می نمایند. در طی زندگی مان، هر کدام از ما مرگ کسی که مورد علاقه مان است را نیز تجربه می کنیم. صرفنظر از اینکه مرگ آنها ناشی از بیماری، تصادف یا حادثه ای دیگر باشد، ما با ترکیبی از افکار و احساسات باقی می مانیم. ما عمیقاً فقدان آنها را احساس می کنیم. پیشنهاد های زیر به ما در فهم فرایند سازنده سوگ و اهمیت یاد آوری شخص مورد علاقه مان کمک می کند.

مسئله مهم، پذیرش خودتان است

سوگ یک تجربه طبیعی و جهانی است. بهر حال، هر کدام از ما سوگ را به شیوه خاصی که متناسب با نوع تربیت و شخصیت مان است، تجربه می کنیم، در حالی که عوامل مشترکی در فرایند سوگ وجود دارند، ولی هیچ فرمول یا جدول ثابتی که باید با آن مطابق باشد، در سوگ وجود ندارد، پذیرفتن خودتان گامی مهم به سوی فرآیند سالم سوگ  است.

احساسات شما طبیعی است

بدنیال فقدان شخص محبوب، تعداد وسیعی از حالات عاطفی تجربه می شوند. این احساسات شامل غمگینی، ترس، یأس، سردرگمی خشم، احساس گناه و حتی بی حسی است. این عواطف در درجات مختلف شدت و در دوره های زمانی متفاوت تجربه می شوند. الگوهای معمول زندگی ما ممکن است خاطراتی را در مورد فقدان و احساسات مرتبط با آن برانگیزد. مراسم خانوادگی، تعطیلات، مکانهای مورد علاقه، موسیقی و تجارب دیگری که با شخص از دست رفته داشته ایم، به عنوان منبعی برای درد و رنج برایمان باقی می ماند. در اواسط سوگواری با شگفتی، کاهش غم و اندوه امری طبیعی می باشد. در طی زمان خاطرات ما با شخص محبوب باقی خواهد ماند ولی واکنشهای هیجانی شدیدمان به طرف متوسط میل خواهد کرد. گر چه یادآوری این مسئله بسیار مهم است که حتی بعد از سالها نیز ما شخص از دست رفته را فراموش نخواهیم کرد. بهتر است به سوگواری به عنوان یک چرخه نگاه کنید که در آن بطور دوره ای فقدان و احساسات مرتبط با آن را یادآوری خواهید کرد.

زندگی روزمره شما ممکن است دچار تغییر گردد.

بدنبال مرگ یک شخص مهم در زندگی حالت احساسی شما امکان دارد کاملاً تغییر کند. ممکن است از نظر جسمانی احساس خستگی نمایید، در الگوهای معمول خوابتان مشکل پیدا کنید، در تمرکز برای مدت طولانی مشکل داشته باشید و اشتهای طبیعی خود را از دست بدهید. همچنین ممکن است متوجه شوید که علائق شما به کار، فعالیت های اجتماعی و بودن با دیگران تا اندازه ای کاهش یافته است. فعالیت ها و افرادی که شما معمولاً از آنها لذت می برند. جذابیت خود را برای شما از دست  می دهند. در این دوران، بعضی از مردم اشتغالات کاری و فعالیت های اجتماعی خود را جهت مشغول کردن ذهن و انرژی شان از یک طرف و اجتناب از احساسات ناراحت کننده مرتبط با فقدان از سوی دیگر، افزایش می دهند.

 بهر حال هر شخصی شیوه ای را برای انطباق انتخاب می کند.ومسئله مهم این است که شخص ارتباط ها را با دیگران حفظ کند وبرای آن  ارزش قائل شود و حجم متناسبی از کار، فراغت و استراحت رابرای خود در نظر بگیرد. برای انجام بعضی از تمرینات آرامش و فعالیت جسمانی از قبیل پیاده روی با مشارکت یک شخص دیگر بر نامه داشته باشید. اگر تغییرات آنقدر معنی دار بود که توانایی کارکرد شما در مسائل روزمره را تحت تاثیر قرار دهد، در آن  صورت جهت مشاوره و دریافت کمک تخصصی باید به سراغ یک متخصص بروید.

در مورد توانایی و نیروی خود برای قبول مسئولیت های جاری انتظارات موجه داشته باشید. موضع گرفتن بر علیه طرحهای جدید خیلی زود است. به خاطر داشته باشید که سوگواری با درجات مختلف خود امری طبیعی و فرایندی اساسی برای یاد آوری محبوب (از دست رفته) است.

  برای یاد آوری شخص مورد علاقه از دست رفته راههایی را ایجاد کنید.

آداب و رسوم به ما کمک می کند که جنبه های مثبت ارتباطمان را یادآوری کرده و خود را به جامعه متصل سازیم فعالیتهایی از قبیل خاطره نویسی، مراقبه، عبادات، پیاده روی، آواز خوانی . دیدن جاهایی که قبلاً با هم بودید می توانند روزنه هایی خلاق برای افکار و احساسات شما باشند. اینها همچنین ارزش زندگی را نیز به ما یاداوری می کنند.

از نظر روحی خود را در مرکز توجه قرار دهید

اهدافی را که برالی خودتان در نظر گرفته اید، یادآوری کنید و شیوه هایی که شخص مورد علاقه تان جهت کمک به رشد و موفقیت شما داشت، را بخاطر بیاورید. یک هدف آتی و شیوه های مورد   علاقه تان جهت مشارکت با دیگران در آن هدف را تجسم کنید. خودتان را در اشکال مختلفی از زندگی که می تواند برایتان معنی دار باشد مورد بازنگری قرار دهید. اگر مذهبی هستید، نمادها، فعالیتها و گروههای مرتبط با آن را جهت بدست آوردن راحتی و یافتن چشم اندازی جدید برای زندگی مورد استفاده قرار دهید.

آینده ای پر امید را برای خود تجسم کنید

افکار و احساسات خود را برای دیگران بگویید. به آنها اجازه دهید که در این مقطع بسیار حساس از زندگی همراه شما باشند. سعی کنید از نظر جسمانی فعال مانده و به زیبایی های اطراف زندگی خود حساس باشید. تجسم کنید که معنایی برای زندگی آینده شما وجود دارد. تجسم کنید عشقی را که به شخص از دست رفته داشتید اساسی برای فعالیت خلاقانه شما در آینده خواهد بود.

به هنگام سوگواری به دیگران کمک کنید.

علائق خود را برای شخص دیگر بیان کنید

... مکالمه را شروع نمایید، به او گوش دهید، و در مورد فقدان صحبت کنید.

در دسترس باشید

... به شخص سوگوار اجازه دهید تا مطمتن شود شما در صورت نیاز در دسترس هستید.

از قضاوت در مورد احساسات شخص به هنگام سوگواری خودداری کنید

... مردم افکار و احسااست خود را به اشکال مختلف که از نظر شدت و مدت متفاوت است، بیان می کنند.

خود برای این موضوع که شخص سوگوار سوالات سختی در مورد زندگی و مرگ خواهدداشت و شما پاسخهای آسان نخواهید داشت، آماده کنید.

متناسب بودن سوالها را تایید و صحبت کردن را تشویق نمایید.

اهمیت مراسم سالانه، جشنها و فعالیتهایی که شخص از دست رفته در آنها شرکت می کرد را بخاطر داشته باشید.

... به خاطرات مربوط به اوقات و فعالیتهای ویژه که برای شخص سوگوار باقی مانده است، حساس باشید.