جرج سفریس «ادیسه» امروزین
• « سفریس» پس از کودتای نظامی ۱۹۶۷ مخالفت خود را با دیکتاتوری «پاپادوپولوس » اعلام کرد که باعث محبوبیت او در نسل جوان یونان شد. وی ترس خود را از پیروزی فرهنگ تجاری ابراز کرده است.
نام خانوادگی اصلی او «جرجیوس سفریادس » بود. سفریس یکی از برجسته ترین چهره های شعر یونان بوده و هست ، اولین یونانی برنده نوبل ادبیات (۱۹۶۳) ، مقاله نویس و دیپلمات . او در ۱۳ مارس ۱۹۰۰ در ازمیر (اسمیرنا ) در آسیای صغیر دیده به جهان گشود. پدرش وکیل دعاوی و مادرش دختر ملاک ثروتمندی بود. ازمیر ، شهری باستانی در دریای اژه ، یکی از شهرهایی است که گفته می شود زادگاه هومر بوده است. این شهر یکی از منابع اصلی الهام سفریس در اشعارش بود. جرج سفریس درازمیر به مدرسه رفت و سرانجام تحصیلات خود را در جمینازیوم آتن به پایان رساند. او سرودن شعر را از ۱۴ سالگی آغاز کرد. هنگامی که خانواده اش در سال ۱۹۱۸ به پاریس مهاجرت کردند، در دانشگاه سوربن تحصیل حقوق را با بی میلی آغاز کرد و به ادبیات علاقمند شد و سرانجام در سال ۱۹۲۴ درجه دکترای خود را گرفت و سال بعد به آتن بازگشت . او در این سالها به سرودن شعر ادامه داد و با شعر معاصر فرانسه آشنا شد. هنگامی که در اوایل دهه ی ۱۹۲۰ ازمیر به ترکیه پس داده شد سفریس احساس کرد در تبعید است و تصمیم به ورود به سرویس دیپلماتیک وزارت امور خارجه پادشاهی یونان گرفت. این سرآغاز حرفه ی دیپلماتیک طولانی و موفقیت آمیز او بود که طی آن سمت هایی در انگلستان (۳۴ ۱۹۳۱ ) و آلبانی (۳۸ ۱۹۳۶ ) عهده دار شد. در لندن زبان انگلیسی خود را تکمیل کرد و در آنجا اشعار تی.اس. الیوت را کشف کرد. سبک الیوت در سفریس تأثیر چشمگیر ی گذاشت. وی در جنگ جهانی دوم دولت یونان آزاد را در تبعید به کرت ، مصر ، آفریقای جنوبی و ایتالیا همراهی می کرد و درسال ۱۹۴۴ با آزاد شدن یونان به آتن بازگشت. سفریس همچنان در خدمت وزارت خارجه باقی ماند و سمت های دیپلماتیکی در آنکارا (۵۰ ۱۹۴۸ ) و لندن (۵۳ ۱۹۵۱ ) عهده دار بود. او کاردار انتصابی دولت یونان در لبنان ، سوریه ، اردن وعراق (۵۶ ۱۹۵۳ ) و از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۱ سفیر پادشاهی یونان در بریتانیا بود. (آخرین سمت او پیش از بازنشستگی ). وی افتخارات و جوایز بسیاری به دست آورد، مانند دکترای افتخاری از دانشگاههای کمبریج (۱۹۶۰) ، آکسفورد (۱۹۶۴ ) ، سالونیکا (۱۹۶۴ ) و پرینستون (۱۹۶۵).
سفریس در آثارش زبان روزمره مردم را با اشکال و ضرباهنگ های شعر سنتی در هم آمیخت. مضمون رایج در اشعار اوتبعید و نوستالژی برای مدیترانه و زادگاهش ازمیر است. سفرهای دور و دراز سفریس زمینه و حال وهوای بیشتر آثارش را پی ریزی کردند؛ آثاری سرشار از مضامین غربت ، سرگردانی و مرگ.
اولین دفتر شعر او «نقطه عطف» نام داشت که در سال ۱۹۳۱ سروده شد و در برگیرنده گروهی اشعار مقفی و شدیداً تحت تأثیر نمادگرایان (سمبولیست ها) بود. سفریس را هنگام انتشار این مجموعه به عنوان «شاعر آینده » ستودند. وی در مجموعه هایی که بعداز «نقطه عطف » به نگارش درآورد شیوه تغزلی را به کناری نهاد و جذب چیزهایی شد که از «کاوافی » ، «الیوت» و «ازرا پاوند» آموخته بود. اثر دیگر او «سرداب» نام دارد (۱۹۳۲ ) که در آن تصویری از انسان ارایه می دهد که حضور اوبیش از هر چیز حس می شود و اما همواره در جهان پنهان می ماند و نادیده گرفته می شود. اشعار کمال یافته او که شخص در آنها حضور گذشته ها و به ویژه عظمت سپری شده یونان را هشیارانه در می یابد با دفتر شعر «اسطوره شناسی» (۱۹۳۵ ) آغاز می شود، مجموعه ای از ۲۴ شعر کوتاه که اسطوره های «ادیسه» را به زبان امروزی بازگردانده اند. سفریس در «اسطوره شناسی» به سبکی دست یافت که بر پیشرفت شعر یونان تأثیر به سزایی نهاد، اما علاوه بر آن بین احساسات سنتی و نوین پلی زد. وی از زبان مادری خود بهره جست ، زبانی که یونانیان تحصیلکرده و با سواد به آن تکلم می کنند و تجربیات شخصی خود را با تاریخ در هم آمیخت. بیشتر شخصیت های این مجموعه بیست و چهار قسمتی از «ادیسه » هومر گرفته شدند. راوی این ۲۴ قسمت مسافران تبعیدی امروزی و باستانی هستند، چهره هایی هومرگونه . «ما درپی کشف دوباره بذر نخستین هستیم تا شاید تئاتر باستان از نوزاده شود».