تنیس روی میز : ورزش تنیس روی میز اولین بار توسط انگلیس ها در سال 1317 شمسی به ایران آورده شد و در سال 1325 رسماً فدراسیون آن تشکیل شد و این ورزش می تواند بصورت دو نفر یا چهار نفره باشد .
وسایل : میز ، راکت ، تور ، توپ
میز تنیس : به ابعاد 274*5/152 سانتی متر و ارتفاع پایه ها آن از سطح زمین 76 سانتی متر می باشد . رویه میز باید صاف و ناهموار باشد و صفحه آن معمولاً تیره است .
تور : عرض صفحه میز بوسیله توری به ارتفاع 25/15 سانتی متر از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. تور توسط پایه هایی که در کنار میز نصب می شود بطور عمودی نگه داشته می شود .
توپ : توپ از جنس سلولوئید یا پلاستیک مشابهی ساخته می شود ، توپ باید کروی ، تو خالی سفید رنگ ، و یا زرد مات باشد . قطر آن بین 2/38، 20/37 میلی متر و وزن آن 53/2 – 40/2 گرم می باشد .
راکت : تیغه راکت باید از چوب یک تکه و ضخامت آن در تمام نقاط به یک اندازه باشد ، رنگ و یکی از دو طرف باید یکدست و تیره و مات باشد .
قوانین و مقررات :
بازی دو نفره : انتخاب سمت میز و همچنین زدن سرویس آغاز مسابقه هر دو با پرتاب سکه ( شیر و خط ) مشخص می شود . برنده مسابقه کسی است که زودتر به امتیاز 11 برسد . اگر هر دو بازیکن به امتیاز 10 برسند در این صورت بازی آنقدر ادامه پیدا می کند تا سرانجام یکی از بازیکنان 2 امتیاز از حریف جلو بیفتد مثل 11-13
تغییر جا و زدن سرو : شروع کننده بازی دو سرو متوالی می زند سپس بازیکن مقابل دو سرویس بعدی را می زند بازی بهمین ترتیب ادامه پیدا می کند به استثنای وقتی که امتیازات هر دو بازیکن به 10 رسیده باشد . در این حالت هر بازیکن متناوباً یک سرو می زند تا یکی از آنها دو امتیاز از دیگری جلو بیفتد . اگر مسابقه بصورت یک گیمی برگزار شود یا طبق تصمیم گیری 3 گیمی یا 5 گیمی یا 7 گیمی برگزار شود . بازیکنان در گیم آخر وقتی که امتیاز یکی از آنها به 6 برسد جای خود را با هم عوض می کنند . و پس از تعویض سمت میز ، سرویس توپ توسط کسی که نوبتش است آغاز می شود .
شروع بازی : بازی با سرویس شروع می شود . سرویس زننده باید توپ را در کف دست و به طور آزاد قرار دهد . انگشتان دست باید بهم چسبیده و انگشت شست آزاد باشد . دستی که توپ در اختیار دارد باید بالا و خارج از سطح میز باشد . سرویس زننده توپ را به طور قائم به طرف بالا پرتاب می کند و با دستی که راکت را گرفته است به توپ ضربه می زند . توپ باید اول به قسمت زننده سرویس و با عبور از روی تور در قسمت حریف مجدداً به میز اصابت کند . در بازی چهار نفره سرویس باید به قسمت نیمه راست میز حریف برخورد کند ولی در بازی دو نفره چنین قانونی نیست . اگر سرویس به تور برخورد کند و سپس به میز حریف اصابت نماید عمل سرویس تکرار خواهد شد . ولی اگر توپ پس از برخورد با تور به خارج برود خطا محسوب می شود . اگر سرویس زننده بدون آمادگی حریف سرویس را بزند ، سرویس تکرار خواهد شد .
خطاها : در موارد زیر بازی متوقف و خطا محسوب می شود .
1- توپ دوباره پیاپی به میز یک نفر برخورد کند .
2- توپ قبل از برخورد با میز زده شود .
3- یک بازیکن دوبار پشت سرهم به توپ ضربه بزند .
4- توپ غیر از راکت و با دسته آن به پایین تر از مچ بازیکن برخورد کند .
5- در هنگامی که توپ در جریان است میز را یکی از بازیکنان حرکت دهد .
6- در بازی چهار نفره بازیکنی خارج از نوبت به توپ ضربه بزند .
7- توپ به غیر از تور ، پایه های آن و قسمت حریف به چیز دیگری برخورد کند .
8- راکت بازیکن با خود او با تور تماس پیدا کند .
بازی چهار نفره : قوانین بازی چهار نفره همان قوانین بازی دو نفره است بعلاوه مواردی که زیر توضیح داده می شود . دو همبازی که حق زدن دو سرویس نخست را بدست می آورند باید اول تصمیم بگیرند که کدامیک سرویس را خواهند زد . بهمین ترتیب دریافت کنندگان سرویس نیز باید مشخص نمایند که کدامیک از آنها دریافت کننده نخستین سرویس خواهد بود . هر سرویس زننده ای دو سرو امتیاز ی خواهد زد در پایان نوبت دو سرویس او کسی که دریافت کننده آن دو سرویس بوده است حال زننده سرویس خواهد شد . این تسلسل که دریافت کننده ، زننده سرویس بعدی می شود و همبازی سرو زننده قبلی دریافت کننده سرویس تا پایان گیم یا تا امتیاز 10-10 ادامه می یابد ، در چنین حالتی سرو سرو زدن و دریافت آن ادامه پیدا می کند مضاف بر اینکه هر بازیکن در نوبت خود فقط یک سرو امتیازی خواهد زد . زدن سروها تا پایان گیم متناوباًادامه پیدا می کند .
مهارتها و تکنیک ها : شباهت زیادی تنیس روی میز به تنیس زمینی ، مستلزم بیشترین تمرکز حواس و به حد اعلای سرعت عکس العمل نیاز دارد . در ذیل ، مهرتهای اولیه و عمده که هر بازیکن مبتدی نیازمند فراگیری آنها ست ، آمده است .
راکت گیری : گرفتن راکت به طرز صحیح یکی از اصول موفقیت در این ورزش است و راکت گیری معمولاً به دو طریق می باشد .1- راکت گیری غربی 2- راکت گیری مدادی
راکت گیری غربی : که اغلب بازیکنان از آن استفاده می کنند و از آن جهت که گرفتن دسته راکت شبیه دست دادن است به آن روش « شیک هند » یا دست دادن می گویند .
راکت گیری مدادی : روش راکت گیری مدادی بیشتر بازیکنان شرقی متداول است . مثلکشورهای چین و ژاپن در این روش دسته راکت را از فرو رفتگی بین انگشتان شست و سبابه می گذرانند به طوری که صفحه راکت بر سه انگشت دیگر تکیه نماید دو انگشت شست و سبابه روی راکت و سه انگشت دیگر در پشت راکت قرار می گیرند .
برای ضربه زدن فقط از روی راکت استفاده می شود .
ضربه به توپ : مبتدیان مبتدیان باید مهارتهای فورهند( ضربه با روی راکت ) و بک هند ( ضربه با پشت راکت ) را قبل از شروع بازی فراگیرند و در این مهارتها تسلط کافی بدست آورند . بازیکنان راست دست وقتی که توپ از سمت راست به طرف آنها می آید باید از فن فورهند استفاده کنند و چنانچه توپ به قسمت چپ میزشان فرود آمد باید فن بک هند را به کار ببرند . برای آماده بودن در دریافت هر نوع ضربه ای بازیکن باید در یک حالت خوب ورزشکارانه که نشانه آمادگی کامل او را برساند مستقر باشد و زانوهای خمیده ، سنگینی بدن بطور یکنواخت و متعادل روی بخش جلوئی پاها توزیع شود و بازوها در جلوئی پاها توزیع شود و بازوها در جلوی بدن ، آرنج ها " تا " و راکت موازی با زمین نگه داشته شود .
رهنمودهای آموزشی : 1- رهنمودهای آموزشی ضربه بک هند 2- رهنمودهای آموزشی ضربه فورهند 3- رهنمودهای آموزشی سرویس پیچی فورهند .
1- رهنمودهای آموزشی ضربه بک هند :
الف ) توپ در جلوی بدن و در بالاترین نقطه ارتفاع خود با راکت تماس می یابد .