نفت و مشتقات آن آلودگى هاى فراوانى به دنبال دارد و به علت آن که جامد نیست به راحتى در آب و در خشکى منتشر مى شود. آلودگى هاى نفتى تنها به کشتى ها مربوط نمى شود، هرچند این آلودگى به نوبه خود از عمده ترین دلایل آلودگى آب ها به شمار مى رود.
بهره بردارى از منابع زیر زمینى نظیر معادن و میدان هاى نفتى دقت و مهارت فوق العاده اى مى خواهد.چنانچه این بهره بردارى ها بدون برنامه و نظارت و حضور کارشناسان باشد صدمات جبران ناپذیرى به محیط زیست وارد مى کند. به عنوان مثال ایجاد نفت به دلیل آنکه میلیون ها سال طول کشیده و اکثراً در مناطقى است که کمتر تحت نفوذ انسان بوده به مراتب سخت تر از ایجاد نیروگاه جدید است.
کمترین حضور انسان بیشترین آلودگى وتغییر را به دنبال دارد. قرار دادن سکوهاى نفتى و وسایل حفارى در مناطق دور افتاده نیز باعث تخریب محیط زیست و همچنین تغییر بافت زیستى منطقه مى شود.
آلودگى هاى خاک را مى توان به ۳ دسته عمده تقسیم بندى کرد: ۱- ریختن زباله ۲- دفع نادرست زباله ها ۳- آلودگى هاى شیمیایى.
از این میان آلودگى هاى شیمیایى صدمات زیان بارترى به دنبال دارد. آلودگى هاى شیمیایى نظیر نفت و یا کودهاى شیمیایى در خاک نفوذ کرده و طراوت و شادابى خاک را از بین مى برند. در نتیجه گل ها و گیاهان نمى توانند رشد کرده و اقدام به جذب دى اکسید کربن و تولید اکسیژن کنند. از سوى دیگر در خاک هزاران موجود زنده وجود دارد که به زنده بودن خاک کمک مى کنند. استفاده از آفت کش هاى شیمیایى که عمدتاً به صورت اسپرى است باعث انتشار سریع این سموم در فضاى اطراف مى شود.
دفع نادرست و غیر اصولى زباله نیز باعث تخریب خاک مى شود. استفاده از مواد تجدید پذیر که پس از استفاده، مجدداً به چرخه تولید باز مى گردند که بهترین راه براى کاهش زباله ها است. هیچ کس به اندازه انسان درایجاد آلودگى در زمین و انتشار آن به سایر مناطق تأثیر نداشته است.
طبق تحقیقاتى که در سال ۲۰۰۲ از سوى آکادمى علوم آمریکا انجام شد مشخص شد که سالانه بطور متوسط ۱/۳ میلیون تن نفت وارد آب هاى جهان مى شود. این در حالى است که در سال ۱۹۸۰ ۲/۳،میلیون لیتر نفت وارد اقیانوس ها شده بود که نیمى از آن از لوله هاى انتقال نفت ناشى مى شد. بزرگترین و زیانبارترین آلودگى هاى نفتى به هنگام وقوع جنگ است. به عنوان مثال در سال ۱۹۹۱ و در حمله به کویت به دلیل حمله عراق به نفتکش ها و سکوهاى اکتشاف نفت چیزى در حدود ۹۱۰ میلیون لیتر نفت وارد آب هاى نیلگون خلیج فارس شده بود. آلودگى هاى نفتى هنگامى که به نزدیکى ساحل مى رسند صدمات بیشترى دارند. در نزدیکى ساحل و به دلیل حضور انسان در این مناطق میزان آلودگى ها و خطرات آن به مراتب بیشتر است.
در بسیارى از مناطق سکو هاى حفارى در دریاها مستقر است. این سکوها پس از کشف نفت با دریل هاى مخصوص اقدام به حفارى و استخراج و سپس انتقال نفت مى کنند. در حفارى ها این نکته باید مد نظر قرار بگیرد که کمترین آسیب را بر روى موجودات دریایى نظیر ماهى ها داشته باشد. نکته اى که در باره این سکو ها باید مد نظر داشت استحکام آنها است زیرا که ممکن است در اثر توفان هاى دریایى این سکو ها واژگون شده و میلیون ها لیتر نفت وارد آب شود. عمده ترین آلودگى به هنگام انتقال است. عبور لوله هاى انتقال از بستر دریا بسیار خطرناک است.کوچکترین برخورد با این لوله ها باعث انتشار آلودگى مى شود ،آلودگى که شاید براى جبران آن چندین و چند سال طول بکشد. در کنار این آلودگى که مستقیماً وارد آب ها مى شود، نشت لوله هاى انتقال نفت نیز باعث آلودگى مى شود. اکثر این نشت ها عمدتاً به دلیل فرسوده بودن لوله هاى انتقال است. ایجاد پست هاى نظارت و بازرسى نیز به دلیل طولانى بودن و صعب العبور بودن راه هاى انتقال بسیار پر هزینه است. آلودگى ها بیشتر بر زندگى انسان ها اثر مى گذارند. علاوه بر آن بسیارى از موجودات نظیرمرغ ماهى خوار از حیوانات دریایى تغذیه مى کنند. آلودگى هاى نفتى موجب خواهد شد که چرخه طبیعى زندگى جانوران دریایى به مخاطره بیفتد. این تغییر در چرخه زیستى باعث تغییر در حیات انسان نیز مى شود.
بسیارى از شرکت هاى نفتى امروزه به دنبال روش هاى جدید در انتقال نفت هستند تا خطرات زیست محیطى کمترى به دنبال داشته باشد. با این همه استفاده از انرژى هاى جایگزین و تجدید پذیر نظیر انرژى باد، خورشید و از همه مهمتر انرژى هسته اى در تولید انرژى از جمله کم هزینه ترین، با صرفه ترین و پاک ترین راه هاى تولید انرژى است.